2012 Yılı Proje Uygulama Esasları İçin Tıklayınız.

17 Temmuz 2012 SALI Resmî Gazete Sayı : 28356
TEBLİĞ
Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığından:

HAYVAN GENETİK KAYNAKLARI YERİNDE KORUMA VE GELİŞTİRME

DESTEKLEMELERİ HAKKINDA UYGULAMA ESASLARI TEBLİĞİ

(TEBLİĞ NO: 2012/54)

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, 16/4/2012 tarihli ve 2012/3106 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan 2012 Yılında Yapılacak Tarımsal Desteklemelere İlişkin Kararda yer alan usul ve esaslar kapsamında, genetik çeşitliliğin korunması, evcil hayvan genetik kaynaklarının yok olmalarının önlenmesi, sürdürülebilir yetiştiriciliğinin sağlanması, ekonomik anlamda yetiştiriciliği yapılan hayvan ırklarının ıslahı, proje kapsamındaki yetiştiriciler ve bunların üye olduğu Damızlık Yetiştirici Birliklerine, üniversite ve Bakanlık Araştırma Enstitü/İstasyonlarıyla işbirliği yapmak suretiyle verim kayıtlarına dayalı hayvan ıslahı konularında deneyim kazandırılması, hayvansal üretim ve verimliliğin artırılması için saf yetiştirme ve seleksiyona dayalı yetiştirici koşullarında yürütülen ülkesel ıslah çalışmalarıyla, hayvan genetik kaynaklarının yerinde korunması ve geliştirilmesinin usul ve esaslarının belirlenmesidir.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, 18/4/2006 tarihli ve 5488 sayılı Tarım Kanununun 19 uncu maddesi ile 16/4/2012 tarihli ve 2012/3106 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan 2012 Yılında Yapılacak Tarımsal Desteklemelere İlişkin Kararın 4 üncü maddesinin ondördüncü fıkrasına dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar ve kısaltmalar

MADDE 3 – (1) Bu Tebliğde geçen;

a) Alt proje: Hayvan genetik kaynakları yerinde koruma ve geliştirme ülkesel projelerine bağlı olarak illerde TAGEM masterplan tarımsal araştırma yönetimi uygulamasıyla ilgili kılavuzdaki Proje formatında ırk bazında hazırlanan projeleri,

b) Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını,

c) Banka: T.C. Ziraat Bankası A.Ş. Genel Müdürlüğünü,

ç) Birlik: Her türden hayvan için ıslah esas olmak üzere, yetiştirme, pazarlama faaliyetlerini geliştirmek amacıyla, gerçek ve tüzel kişiliği haiz yetiştiriciler ile kurum ve kuruluşların oluşturdukları Merkez Birliği düzeyinde örgütlenmiş, 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununa göre kurulmuş birlikleri,

d) Çiftçi kayıt sistemi (ÇKS): İlgili mevzuatla oluşturulan ve çiftçilerin kimlik, arazi ve ürün bilgileri ile tarımsal desteklemelere ilişkin bilgileri kayıt altına alan veri tabanını,

e) Elit sürü: Kontrollü çiftleştirme yapılan, ebeveyn (pedigri) ve verim kayıtları tutulan sürüleri,

f) Enstitü/İstasyon: Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğüne bağlı araştırma enstitü ve istasyonlarını,

g) Hayvan kayıt sistemi: İlgili mevzuatla oluşturulan ve işletmelerin, yetiştiricilerin, sığır cinsi hayvanlar, koyun-keçi ve arı kimlik bilgilerinin kayıt altına alındığı Türkvet veri tabanı, Koyun-Keçi Kayıt Sistemini ve Arı Kayıt Sistemini,

ğ) Irk: Destek ödemesine konu olan büyükbaş ve küçükbaş hayvan ırkları ile Kafkas Arı ırkını,

h) İl müdürlüğü: Bakanlık il müdürlüğünü,

ı) İlçe müdürlüğü: Bakanlık ilçe müdürlüğünü,

i) İl/İlçe tahkim komisyonu: 16/4/2005 tarihli ve 25788 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çiftçi Kayıt Sistemi Yönetmeliğinin 4 üncü maddesine istinaden oluşturulan komisyonu,

j) İşletme: Hayvanların barındırıldığı, tutulduğu, bakıldığı veya beslendiği herhangi bir tesis, kuruluş veya açık hava çiftliği durumundaki yerleri,

k) Master Plan: TAGEM’in beşer yıllık dönemler halinde araştırma önceliklerini belirlediği planı,

l) Merkez birlik: İl yetiştirici birliklerinin bir araya gelerek oluşturdukları ve faaliyetleri tüm yurdu kapsayacak şekilde her türden hayvan için ayrı kurulmuş merkez birliklerini,

m) Proje: Master Plan formatında hazırlanan hayvan genetik kaynakları yerinde koruma ve geliştirme ülkesel projelerini,

n) Proje lideri: Alt projelerde TAGEM tarafından görevlendirilen personeli,

o) Proje uygulama esasları: Hayvan genetik kaynakları geliştirme projelerinin yürütülmesine ilişkin usul ve esasların belirlendiği müsteşarlık makam onaylı halk elinde hayvan ıslahı uygulama esasları talimatını,

ö) Proje yürütme kurulu: Hayvan genetik kaynakları geliştirme projelerinde projenin işleyişi ve idari konuların görüşüldüğü ve proje uygulama esasları talimatında görev ve sorumlulukları belirtilen kurulu,

p) Seçim komisyonu: Yetiştiriciler ve hayvan materyalini seçmek üzere TAGEM, enstitü, il/ilçe müdürü veya ilgili şube müdürü ile proje liderinden oluşan komisyonu,

r) Sözleşme: Hayvan genetik kaynakları yerinde koruma projelerinde; yetiştirici ile enstitü/istasyonlar arasında, geliştirme projelerinde ise muvafakat vermiş yetiştiriciler adına birlik ile il müdürlüğü arasında yapılan sözleşmeleri,

s) Taban sürü: Ana, yavru ve verim kayıtları tutulan sürüleri,

ş) TAGEM: Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğünü,

t) TRGM: Tarım Reformu Genel Müdürlüğünü,

u) Yerinde geliştirme: Saf yetiştirme ve seleksiyon uygulanarak yetiştirici elinde evcil hayvan genetik kaynaklarının verim özelliklerinin geliştirilmesini,

ü) Yerinde koruma: Sahip oldukları ırkın özelliklerini gösteren yerli evcil hayvan genetik kaynaklarını doğal yetiştirildikleri bölgede, rastgele çiftleştirme yöntemi uygulanarak, yeterli büyüklükte sürü veya sürüler halinde korunmasını,

v) Yetiştirici/üretici: Kamu kurum ve kuruluşları hariç, gerçek ve tüzel kişileri,

y) Taahhütname: Koruma ve geliştirme alt projelerinde yer alan yetiştiricilerden çalışmada alınması gereken verileri alınmasına ve yapılan işlemlerde masrafların karşılanmasına razı olunduğuna dair Birlikler tarafından alınan belgeyi,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Hayvan Genetik Kaynaklarının Yerinde Korunması ve Geliştirilmesi

Desteklemelerine İlişkin Esaslar

Kaynak aktarımı ve ödemeler

MADDE 4 – (1) Desteklemeler için gerekli kaynak, bütçede hayvancılığın desteklenmesi için ayrılan ödenekten karşılanır ve Bakanlık tarafından gerekli paranın aktarılmasını müteakip Banka aracılığı ile ödenir.

Desteklemenin yapılması

MADDE 5 – (1) Hayvan genetik kaynaklarının yerinde korunması ve geliştirilmesine ilişkin desteklemeler aşağıdaki esaslara göre yapılır.

a) Desteklemeden yararlanacaklar: Bakanlığın hayvan kayıt sistemlerine kayıtlı hayvan ırklarını yetiştirmek suretiyle hayvansal üretimle iştigal eden yetiştirici/birlik bu desteklemeden yararlanabilir. Yerinde koruma desteklemesinden yararlanan yetiştirici, koruma yerinde ikamet eder ve destek aldığı türün farklı ırklarını bir arada yetiştiremez. Hayvancılıkla uğraşan yetiştiriciler arasından, çocuklarından en az birisi yanında olan, çiftçilik dışında bir işle uğraşmayan, tarımsal eğitim görmüş, büyükbaş ve küçükbaş hayvan yetiştiriciliğini bir arada yapmayanlar tercih edilir.

b) Müracaat yeri, şekli ve zamanı: Hayvan ırklarını yerinde koruma ve geliştirme amacıyla yetiştirmek üzere daha önceki yıllarda başvuran ve projeye alınan yetiştiricilerden herhangi bir sebeple çıkan ya da çıkarılanların yerine alınacaklar ile yeni başvurular için, TAGEM’in talebi yeterli olmakla beraber projenin uygulanacağı il/ilçe müdürlüklerinin ve/veya yetiştirici birliklerinin yazılı başvurusu sonucu taraflarla iletişime geçilerek hayvan ırk ve sayıları ile alt proje sayısı belirlenir. İl müdürlükleri 2012 Kasım ayı sonuna kadar başvuru dilekçesi ve diğer istenilen belgelerle yapılan müracaatları alır.

c) Desteklenen ırklar;

1) Koruma amaçlı desteklenen ırklar: Yerli koyun ırklarımızdan Kıvırcık, Sakız, Gökçeada, Karagül, Herik, Hemşin, Çine Çaparı, Dağlıç, Tuj, Norduz ve Karakaçan koyunları; keçi ırklarımızdan Ankara Keçisi (Renkli tiftik verenler dahil), Kilis, Honamlı, Abaza, Gürcü (Osmanlı), Kaçkar, İspir ve Halep keçileri; sığır ırklarımızdan Yerli Kara, Boz Irk, Doğu Anadolu Kırmızısı, Kilis (Güney Anadolu Kırmızısı), Yerli Güney Sarısı ve Zavot sığırları; manda ırklarımızdan Anadolu Mandası ve arı ırklarımızdan Kafkas arısıdır.

Yetiştiricilere; koyun, keçi, sığır ve manda için hayvan başına, arı ırklarımızdan Kafkas Arısı yetiştiricilerine ise koloni başına, destekleme ödemesi yapılır.

Koruma amaçlı destekleme miktarı; yerli koyun ve keçi ırklarımızda her ırk için 1.000 başı ve bütün ırklardaki toplam hayvan sayısı 20.000 başı; yerli sığır ve manda ırklarımızda her ırk için 750 başı ve bütün ırklardaki toplam hayvan sayısı 5.250 başı; Kafkas Arı Irkı için de 10.000 koloniyi geçmeyecektir. Kafkas Arı Irkında en az 20 ve üzeri koloniye sahip yetiştiriciler desteklenir.

2) Geliştirme amaçlı desteklenen ırklar ve sayıları; (d) bendinin (1) ve (2) numaralı alt bentlerinde tablo halinde verilmiştir. Destekleme, verim ve doğum kaydı alınan sürülerde; doğan yavru, ana, baba (kullanılan koç/teke) başına ayrı ayrı ödenir. Doğum kayıtları taban sürülerde; ana-yavru (doğan yavrunun doğum tarihi, cinsiyeti, ana-yavru kulak numaraları), elit sürülerde; ana-baba-yavru (doğan yavrunun doğum tarihi, cinsiyeti, ana-baba-yavru kulak numaraları ve benzeri) şeklinde olacaktır. Manda türü için yapılacak desteklemelerde, destekleme anaç manda ve damızlıkta kullanılan manda boğası üzerinden yapılır.

Geliştirme projesinde yer alan yetiştiriciler birliğe üye olmak zorundadır. Birlik TAGEM ile işbirliği halinde uygulanan proje çerçevesinde belirtilen kontrollü çiftleştirme, doğum, süt ölçümü, tartım ve kırkım gibi her alt projede belirtilen kayıtları, teknik hizmet satın almak suretiyle tutar ve diğer iş ve işlemleri yerine getirir. Yetiştirici projede bulunduğu süre içerisinde kayıtlı hayvanlarına ait ölüm ve zorunlu kesim belgelerini muhafaza eder. Geliştirme projesine alınan hayvanların bakım, besleme ve sağlık giderleri yetiştiriciye aittir. Bakanlar Kurulu Kararı ile o yıl için belirlenen miktarda destekleme ödemesi yapılır. Yetiştirici ile yapılan sözleşmede belirtilen hayvan sayısı; doğum, satın alma gibi nedenlerle arttığında bu hayvanlara her ne suretle olursa olsun ek bir ödeme yapılmaz.

ç) İstenecek belgeler;

1) Hayvan Genetik Kaynakları Korunma Başvuru Dilekçesi (Ek-1),

2) Hayvan Genetik Kaynaklarının Korunması Hakediş Formu (Ek-2),

3) Taahhütname (Ek-3),

4) Koruma amaçlı desteklenen ırklar için İkamet İlmühaberi,

5) Sözleşme,

6) Elit Sürü Yetiştiricilerinin Hakediş Formu (Ek-4),

7) Taban Sürü Yetiştiricilerinin Hakediş Formu (Ek-5),

8) Anadolu Mandası Yetiştiricilerinin Hakediş Formu (Ek-6).

d) Uygulama esasları;

1) Koruma amacıyla destekleme kapsamına alınan ırklar ve doğal yayılma alanı olan iller;

 

Desteklenecek Irk Destekleneceği İl
Boz Sığır Irkı Edirne, Bursa, Balıkesir, Çanakkale
Yerli Kara Sığırı Ankara, Çankırı, Konya, Karaman
Yerli Güney Sarısı Sığırı Adana, Hatay, Diyarbakır, Şanlıurfa
Doğu Anadolu Kırmızısı Sığırı Erzurum, Kars, Artvin
Kilis (Güney Anadolu Kırmızısı) Sığırı Hatay, Şanlıurfa
Zavot Sığırı Ardahan, Kars
Anadolu Mandası Balıkesir, Isparta, Manisa, Tekirdağ
Kıvırcık Koyunu Kırklareli, Balıkesir
Sakız Koyunu İzmir, Uşak
Gökçeada Koyunu Çanakkale
Karagül Koyunu Tokat
Herik Koyunu Amasya
Çine Çaparı Koyunu Aydın
Hemşin Koyunu Artvin, Erzurum
Norduz Koyunu Van
Dağlıç Koyunu Afyonkarahisar, Konya
Tuj Koyunu Ardahan, Kars
Karakaçan Koyunu Çanakkale, İzmir, Balıkesir
Kilis Keçisi Kilis, Hatay
Honamlı Keçisi Konya, Antalya, Burdur
Ankara Keçisi Ankara, Konya
Abaza Keçisi Artvin
Kaçkar Keçisi Artvin, Rize
Osmanlı (Gürcü) Keçisi Kars, Ardahan
Ankara Keçisi (Renkli tiftik verenler) Siirt
Halep Keçisi Kilis, Hatay, Şanlıurfa
İspir Keçisi Rize, Erzurum
Kafkas Arısı Ardahan, Artvin.

 

2) Geliştirme amacıyla destekleme kapsamına alınan ırklar, destekleneceği iller ve hayvan sayıları:

 

Desteklenecek Irk Destekleneceği

İl

Desteklenecek Hayvan Sayısı Desteklenecek Irk Destekleneceği

İl

Desteklenecek Hayvan Sayısı
Akkaraman Koyunu Konya 18900 Kıl Keçisi Çanakkale 6300
Karaman 12600 Balıkesir 6300
Niğde 12600 Bursa 6300
Aksaray 12600 Muğla 6300
Kayseri 12600 Antalya 6300
Ankara 6300 Burdur 6300
Yozgat 12600 Isparta 6300
Nevşehir 6300 Denizli 6300
Kırıkkale 6300 Konya 6300
Çankırı 12600 Amasya 6300
Çorum 6300 Tokat 6300
Kırşehir 6300 Aydın 6300
Malatya 6300 Karaman 6300
Gümüşhane 6300 Niğde 6300
Mersin 6300 Kahramanmaraş 12600
Bingöl 6300 Yozgat 6300
Erzincan 12600 Diyarbakır 6300
Akkaraman (Şavak) Koyunu Elazığ 18900 Mersin 6300
Tunceli 6300 Kıvırcık Koyunu Balıkesir 12600
Ankara Keçisi (Renkli tiftik verenler dahil) Ankara 25200 Kırklareli 6300
Eskişehir 6300 Manisa 6300
Siirt 6300 Bursa 12600
Dağlıç Koyunu Afyonkarahisar 6300 Aydın 6300
Eşme Koyunu Uşak 6300 Sakarya 6300
Güney Karaman Koyunu (Kara Koyun ) Mersin 6300 Yalova 6300
Hemşin Koyunu Artvin 12600 Bilecik 6300
Honamlı Keçisi Konya 6300 Bolu 6300
Antalya 6300 İstanbul 6300
Burdur 6300 Kilis Keçisi Kilis 12600
İvesi Koyunu Şanlıurfa 12600 Gaziantep 6300
Kilis 6300 Koçeri Koyunu Batman 6300
Gaziantep 6300 Morkaraman Koyunu Erzurum 12600
Osmaniye 6300 Bingöl 12600
Mardin 6300 Van 18900
Kangal Akkaraman Koyunu Sivas 50400 Elazığ 6300
Karacabey Merinosu Koyunu Balıkesir 12600 Norduz Koyunu Van 6300
Bursa 6300 Orta Anadolu Merinosu Koyunu Konya 6300
Kocaeli 6300 Karaman 12600
Karayaka Koyunu Tokat 12600 Eskişehir 12600
Amasya 12600 Ankara 6300
Samsun 6300 Kastamonu 6300
Giresun 6300 Ramlıç Koyunu Afyonkarahisar 6300
Ordu 6300 Eskişehir 12600
Sinop 6300 Pırlak Koyunu Afyonkarahisar 12600
Kütahya 6300
Karakaş Koyunu Diyarbakır 6300 Eskişehir 6300
Uşak 6300
Van 6300 Pırıt Koyunu Isparta 6300
Karya Koyunu Aydın 6300 Sakız Koyunu İzmir 12600
Çanakkale 6300
Denizli 12600 Zom Koyunu Diyarbakır 12600

 

 

Desteklenecek Irk Destekleneceği İl Desteklenecek Hayvan Sayısı
Anadolu Mandası İstanbul, Tokat, Amasya, Afyonkarahisar, Balıkesir, Samsun, Düzce, Bitlis, Sivas, Diyarbakır, Muş,  Kayseri, Sinop, Kırklareli, Kütahya, Tekirdağ, Çorum, Giresun 20000

 

3) Yerinde koruma ve geliştirme esasları;

Yerinde koruma: Destekleme, (d) bendinin (1) numaralı alt bendinde geçen illerin Seçim Komisyonunca uygun görülen köylerinde uygulanacaktır. Bu illerde hayvan ve uygun koruma alanı bulunmadığı takdirde Seçim Komisyonunun belirleyeceği çevre illerde destekleme uygulanır. Ana yollardan ve yerleşim yerlerinden (il/ilçe merkezlerinden) en az 20 km uzak, son beş yılda ihbarı mecburi hayvan hastalıkları çıkmamış, koruma altına alınan ırk dışında ırklar ve melezleri bulunmayan köyler ve korunacak sayıda hayvanı olan yetiştiricilerin aynı köyde ikamet etmesi tercih edilir. Belirtilen sayıda hayvan, bir yetiştiricinin elinde bulunmuyorsa, en az yetiştirici sayısı ile koruma yapılabilecek köyler tercih edilir. Kafkas arı ırkı için sadece önceden belirlenmiş tam izole bölgelerde yetiştiricilik yapanlar desteklenir.

Koruma sürüsünde rastgele çiftleştirme esasına dayalı kontrollü yetiştirme yapılır, seleksiyon yapılmaz ve her hayvan numaralandırılarak kayıt altına alınır. Destekleme alacak yetiştiricinin sahip olduğu hayvanın türü, ırkı ve sürü büyüklüğüne göre damızlıkta kullanılacak dişi ve erkek oranı sözleşmede belirlenen sayıda olacaktır. Korumaya alınan sürüde damızlıkta kullanılacak erkek hayvan sayısı 16 baştan, dişi sayısı ise 56 baştan az olmayacaktır. Yerinde koruma desteklemesinden yararlanan yetiştirici, enstitü/istasyon ile işbirliği halinde Bakanlık tarafından istenen kayıtları tutar. Yetiştirici, ölüm ve zorunlu kesime ait belgeleri muhafaza eder. Doğan yavrulardan ırk özelliklerine sahip ve sağlıklı olanlar sürü yenilemesinde kullanılır. Koruma altına alınan hayvanların bakım, besleme ve sağlık giderleri yetiştiriciye aittir. Destekleme kapsamına alınan sürülerde ihbarı mecburi hayvan hastalıklarından şüphe edilmesi veya hastalığın görülmesi durumunda, derhal il/ilçe tarım müdürlüklerine haber verilerek resmî veteriner hekimin müdahalesi sağlanır. Bakanlık gerekli görülmesi durumunda, işletmelerdeki hayvanların klinik muayenelerinin yapılmasına, kan, süt, sperma, yapağı, vaginal sıvap ve benzeri örneklerin alınarak laboratuvar tetkiklerinin yapılmasına karar verebilir.

Yerinde geliştirme: Seçilecek yetiştiricilerin sürülerinde, TAGEM tarafından hazırlanan saf yetiştirme, seleksiyon ve dölkontrolü esasına dayalı geliştirme projesi çerçevesinde yetiştirme yapılır.

Geliştirme amaçlı desteklenecek küçükbaş hayvan ırklarında, her ilde uygulamaya konulacak proje, 6.300 baş hayvan içeren alt projelerden oluşur. Her alt proje, kontrollü çiftleştirilen en az 1.000 baş elit anaç koyun/keçi ile en fazla 5.000 baş anaç koyun/keçi ve 300 baş koç/tekeden oluşur. Geliştirme amaçlı desteklenecek küçükbaş hayvan sayısı; 140 alt projede toplam 882.000 baş hayvanı geçmeyecektir. Projede damızlıkta kullanılacak dişi hayvanlar aşım mevsiminde 1 (bir) ve üzeri yaşta olmak üzere, her bir yetiştirici sürüsünde koç/teke altı koyun/keçi sayısı, Sakız ırkı koyunlarda en az 40 baş, diğer ırklar için en az 80 baş ve üzeri olacaktır.

Geliştirme amaçlı desteklenecek Anadolu mandası sayısı her alt projede 900 baş hayvandan az olmamak kaydıyla 20 alt projede toplam 20.000 başı geçmeyecektir. Damızlıkta kullanılacak dişi hayvanlar aşım mevsiminde 2 (iki) yaş ve üzerinde olmak kaydıyla, her bir yerleşim biriminde manda ineği ve düve sayısı 80 baş ve üzeri olacaktır.

4) Sözleşme;

Koruma amaçlı desteklemelerde; enstitü/istasyon müdürlüğü ile yetiştirici arasında beş yıl süreli sözleşme imzalanır. Sözleşme şartlarını yerine getirmeyen yetiştiriciye ödeme yapılmaz. Yetiştirici her ne amaçla olursa olsun kültür ırkı ve melezleri ile ırk özelliklerini göstermeyen hayvanları yetiştirmeyeceğini taahhüt eder (Ek-3). Sözleşme süresi sona ermeden mücbir sebepler dışında (doğal afet, salgın hastalık, yetiştiricinin ölümü, tedavisi mümkün olmayan hastalık, tutukluluk) her ne sebeple olursa olsun projeden ayrılan yetiştirici, aldığı desteği yasal faizi ile geri öder. Sözleşme süresi sona erdiğinde sözleşme yenilenmediği/yenilenemediği takdirde mevcut sürü, Seçim Komisyonunun belirleyeceği esaslar doğrultusunda o günkü rayiç bedeli mukabilinde sözleşme yapılarak başka bir yetiştiriciye veya enstitü/istasyona devredilebilir.

Geliştirme amaçlı desteklemelerde; destekleme kapsamına alınan yetiştiriciler adına, birlik ile il/ilçe müdürlüğü arasında beş yıl süreli sözleşme imzalanır. Sözleşme şartlarını yerine getirmeyen yetiştirici/birliğe destekleme ödemesi yapılmaz. Sözleşme süresi sona ermeden doğal afet, salgın hastalık, yetiştiricinin ölümü ve benzeri mücbir sebepler ile Proje Uygulama Esaslarında belirtilen diğer hususlar hariç, her ne suretle olursa olsun projeden ayrılan yetiştirici/birlik aldığı desteği yasal faizi ile geri öder. Projede eksilen materyal sayısı, Proje Yürütme Kurulu kararı ile mevcut yetiştiriciler öncelikli olmak üzere yeni yetiştiricilerle sözleşme yapılarak tamamlanır. Gerek görüldüğü takdirde, projeden ayrılan yetiştiricilere ait döl kontrolü yapılmış erkek hayvanlar rayiç bedeli mukabilinde Bakanlık/birlik tarafından satın alınabilir.

e) Müracaatların değerlendirilmesi;

Destekleme kapsamına alınacak yetiştiricilerin seçimini Seçim Komisyonu yapar.

f) Hakediş ve ödemeler.

Seçim Komisyonunca belirlenen ve destekleme kapsamına alınan yetiştiricilerin sürülerinde, proje liderinin yapacağı çalışma sonucu düzenleyeceği rapor doğrultusunda il/ilçe müdürlüğü tarafından hakediş belgesi düzenlenerek TAGEM’e gönderilir. TAGEM’de incelenen ve düzenlenen hak ediş belgesi TRGM’ye gönderilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Ödemeye İlişkin Esaslar

Üye yetiştiricilerden kesinti

MADDE 6 – (1) Merkez birliğini kurmuş olan; Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununa göre kurulmuş ıslah amaçlı yetiştirici birlikleri üyelerine, ödenen desteğin % 0,1’i oranında merkez birliklerine, % 0,1’i oranında da ilgili birliğe gelir kaydedilmek üzere, Çiftçi Örgütlerini Güçlendirme adı altında olmak üzere, toplam % 0,2 oranında sistem üzerinden kesinti yapılır. Belirlenen bu kesintilerin dışında üyelerin yazılı muvafakatleri olmadan birlik herhangi bir kesinti yapamaz.

Ödemelerin aktarılması

MADDE 7 – (1) Bu Tebliğde yer alan desteklemelerden faydalanacak birlik üyesi yetiştiricilere yapılacak ödemeler, merkez birliklerine üye olmak ve üye olduğuna dair belgeyi müracaat sırasında ibraz etmek koşuluyla birlikleri aracılığıyla veya doğrudan yapılabilir.

(2) Birlikler, üyeleri adına aldıkları desteklemeleri, ödemenin Bankadaki hesaplarına aktarılmasından sonra, en geç yedi gün içerisinde sadece Banka hesapları üzerinden üyelerine öder ve kesintileri de içeren ödemeye ilişkin onaylı listelerinin bir nüshasını TAGEM’e iletilmek üzere on beş gün içinde il müdürlüğüne gönderir. Ödeme evraklarının düzenlenmesi, dosyalanması ve mali mevzuat kapsamında arşivlenmesinden, birlik yönetim kurulu sorumludur.

(3) Birlikler, üyelerine aktaracakları destek ödemesini hiçbir şekilde nakit olarak çekemez ve üçüncü şahıs hesaplarına aktaramaz.

(4) Birlik üyesi olma şartı aranmayan yetiştiricilerin desteklemeleri doğrudan yetiştiriciye ödenir.

Yetki ve denetim

MADDE 8 – (1) Bu Tebliğde yer almayan teknik konularda Bakanlık genelgeleri ve talimatları uygulanır. Ancak, bu Tebliğde yer almayan hususlarda taşrada oluşacak problemlerin çözümünde, 16/4/2012 tarihli ve 2012/3106 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan 2012 Yılında Yapılacak Tarımsal Desteklemelere İlişkin Karar ve bu Tebliğ esasları çerçevesinde kalmak koşulu ile il müdürleri yetkilidir.

(2) Sorunların çözümü; destekleme ödemeleriyle ilgili ortaya çıkabilecek sorunlar il/ilçe müdürlüklerince çözümlenir. Çözüme kavuşturulamayan hayvan genetik kaynaklarının korunmasına ilişkin konularda İl/İlçe Tahkim Komisyonları, hayvan genetik kaynaklarının yerinde geliştirilmesi konularında ise, Proje Yürütme Kurulu yetkilidir. İl/İlçe Tahkim Komisyonları tarafından çözümlenemeyen konular Bakanlığa bildirilir.

(3) Destekleme ödemeleri ile ilgili hususlarda denetimi sağlayacak tedbirleri Bakanlık alır.

Desteklemeden yararlanamayacaklar

MADDE 9 – (1) Bu desteklemelerden kamu kurum ve kuruluşları yararlanamazlar.

Haksız ödemelerin geri alınması ve hak mahrumiyeti

MADDE 10 – (1) Destekleme ödemelerinin denetimini sağlayacak tedbirleri almaya Bakanlık yetkilidir. Bu amaçla yapılacak çalışmalarda gerektiğinde diğer kamu kurum ve kuruluşları ile kooperatifler, ziraat odaları ve birliklerin hizmetlerinden yararlanılır.

(2) Bu Tebliğde belirtilen yetkili merciler, yetki alanına giren verilerin kayıt sistemine doğru girilmesinden, kendilerine ibraz edilen belgelerin kontrolünden ve kendi hazırladıkları belgelerden doğrudan sorumludur. Bu yükümlülüğü yerine getirmeyerek haksız yere ödemeye neden olanlar ile haksız yere ödemelerden yararlanmak üzere sahte veya içeriği itibarıyla gerçek dışı belge düzenleyen ve kullananlar hakkında gerekli cezai, hukuki ve idari işlemler il müdürlüklerince İl/İlçe Tahkim Komisyonlarınca yapılır. Ancak hayvan genetik kaynaklarının yerinde geliştirilmesi amaçlı desteklemelerde 5488 sayılı Kanunun 23 üncü maddesine göre yapılacak iş ve işlemler Proje Yürütme Kurulu tarafından değerlendirilip karara bağlanır.

(3) Haksız yere yapılan destekleme ödemeleri, ödeme tarihinden itibaren 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme zammı oranları dikkate alınarak hesaplanan kanunî faizi ile birlikte geri alınır. Haksız ödemenin yapılmasında ödemeyi sağlayan, belge veya belgeleri düzenleyen gerçek ve tüzel kişiler, geri alınacak tutarların tahsilinde müştereken sorumlu tutulurlar.

(4) Bu Tebliğ ile belirlenen destekleme ödemelerinden, idarî hata sonucu düzenlenen belgelerle yapılan ödemeler hariç, haksız yere yararlandığı tespit edilen üreticiler, beş yıl süreyle hiçbir destekleme programından yararlandırılmazlar.

(5) Üyelerinin destekleme ödemelerini, Banka hesapları üzerinden yedi iş günü içinde ödemediği veya üyelerine yaptığı ödemeye ilişkin belgeyi on beş iş günü içinde il müdürlüğüne bildirmediği tespit edilen birlikler hakkında gerekli cezai, hukuki ve idari işlemler il müdürlüğünce yapılır. Destekleme ödemelerini süresi içerisinde üyelerine ödemeyen yetiştirici/üretici birlik yönetim kurulu hakkında il müdürlüklerince Cumhuriyet Savcılığına suç duyurusunda bulunulur.

(6) Üyelerinin yazılı muvafakatleri karşılığı proje hizmet bedeli olarak hakedişlerinden kesilen tutarı, projenin yürütülmesi için harcamayan veya proje uygulama esaslarına uygun olmayan şekilde harcayarak dolayısıyla projenin işleyişini aksatan birlikler hakkında gerekli cezai, hukuki ve idari işler İl müdürlüğünce yapılır. Bu durumun tespit edilmesi halinde il müdürlüklerince Cumhuriyet Savcılığına suç duyurusunda bulunulur.

(7) Haklarında idari ve adli işlem başlatılan yetiştirici/üretici birlikleri üzerinden, inceleme tamamlanıncaya kadar destekleme ödemesi yapılmaz. Bu süre içerisinde destekleme ödemesi yetiştiriciye doğrudan yapılır. İnceleme sonucu hakkında işlem yapılması kararı alınan yetiştirici/üretici birlikleri üzerinden iki yıl süreyle destekleme ödemesi yapılmaz ve inceleme konusu ödemeye ilişkin olarak, yetiştirici/üretici birliklerine ödenen Çiftçi Örgütlerini Güçlendirme payı, ödeme tarihinden itibaren 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme zammı oranları dikkate alınarak hesaplanan kanunî faizi ile birlikte geri alınır.

Sorumluluk ve arşivleme

MADDE 11 – (1) Tüm bilgi ve belgelerin doğruluğundan, bilgi ve belge sahibi ile onaylayan kişi ve kuruluşlar doğrudan sorumludur. Destekleme ödemesi yapılan belgeler istendiğinde ibraz edilmek üzere ilgili birimlerin arşivlerinde beş yıl süre ile saklanır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Son Hükümler

Yürürlük

MADDE 12 – (1) Bu Tebliğ 1/1/2012 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 13 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür.

 

 

Ekleri için tıklayınız.

24.02.2011/27856 - 2011/1430 2011 Yılında Yapılacak Tarımsal Desteklemelere İlişkin Karar

24 Şubat 2011 PERŞEMBE Resmî Gazete Sayı : 27856
BAKANLAR KURULU KARARI
             Karar Sayısı : 2011/1430

Ekli “2011 Yılında Yapılacak Tarımsal Desteklemelere İlişkin Karar”ın yürürlüğe konulması; Tarım ve Köyişleri Bakanlığının 11/2/2011 tarihli ve 1430 sayılı yazısı üzerine, 5488 sayılı Tarım Kanununun 19 uncu maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 14/2/2011 tarihinde kararlaştırılmıştır.

 

Abdullah GÜL

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN

Başbakan

C. ÇİÇEK                                 B. ARINÇ                         A. BABACAN                                M. AYDIN

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.      Devlet Bak. ve Başb. Yrd.    Devlet Bak. ve Başb. Yrd.                     Devlet Bakanı

H. YAZICI                              F. N. ÖZAK                   M. Z. ÇAĞLAYAN                             F. ÇELİK

Devlet Bakanı                          Devlet Bakanı                      Devlet Bakanı                              Devlet Bakanı

E. BAĞIŞ                              S. A. KAVAF                        M. ŞİMŞEK                                   S. ERGİN

Devlet Bakanı                          Devlet Bakanı                    Devlet Bakanı V.                            Adalet Bakanı

M. V. GÖNÜL                           B. ATALAY                       A. BABACAN                               M. ŞİMŞEK

Milli Savunma Bakanı                    İçişleri Bakanı                  Dışişleri Bakanı V.                          Maliye Bakanı

N. ÇUBUKÇU                            M. DEMİR                           R. AKDAĞ                                B. YILDIRIM

Milli Eğitim Bakanı           Bayındırlık ve İskân Bakanı            Sağlık Bakanı                            Ulaştırma Bakanı

M. M. EKER                             Ö. DİNÇER                          N. ERGÜN                                   T. YILDIZ

Tarım ve Köyişleri Bakanı   Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı  Sanayi ve Ticaret Bakanı       Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı

E. GÜNAY                                                           V. EROĞLU

Kültür ve Turizm Bakanı                                        Çevre ve Orman Bakanı

 

Kararın ekini görmek için tıklayınız

15.04.2008 / 26848 - 2008/13489 Hayvancılığın Desteklenmesi Hakkında Karar

15 Nisan 2008 SALI Resmî Gazete Sayı : 26848
BAKANLAR KURULU KARARI

Karar Sayısı : 2008/13489

Ekli “Hayvancılığın Desteklenmesi Hakkında Karar”ın yürürlüğe konulması; Tarım ve Köyişleri Bakanlığının 25/3/2008tarihli ve 145 sayılı yazısı üzerine, 5488 sayılı Tarım Kanununun 19 uncu maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 31/3/2008 tarihinde kararlaştırılmıştır.

 

Abdullah GÜL

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN

Başbakan

C. ÇİÇEK                                     H. YAZICI                                  N. EKREN                      M. BAŞESGİOĞLU

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.            Devlet Bak. ve Başb. Yrd.          Devlet Bak. ve Başb. Yrd.             Devlet Bakanı V.

M. BAŞESGİOĞLU                          B. YILDIRIM                            N. ÇUBUKÇU                         M. ŞİMŞEK

Devlet Bakanı                              Devlet Bakanı V.                           Devlet Bakanı                         Devlet Bakanı

M. S. YAZICIOĞLU                          M. A. ŞAHİN                                F. ÇELİK                             B. ATALAY

Devlet Bakanı                                Adalet Bakanı                     Millî Savunma Bakanı V.                 İçişleri Bakanı

B. ATALAY                               K. UNAKITAN                              H. ÇELİK                             F. N. ÖZAK

Dışişleri Bakanı V.                            Maliye Bakanı                        Millî Eğitim Bakanı          Bayındırlık ve İskân Bakanı

R. AKDAĞ                                 B. YILDIRIM                             M. M. EKER                             F. ÇELİK

Sağlık Bakanı                               Ulaştırma Bakanı                 Tarım ve Köyişleri Bakanı    Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı

M. Z. ÇAĞLAYAN                           M. H.GÜLER                               E. GÜNAY                            V. EROĞLU

Sanayi ve Ticaret Bakanı        Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı     Kültür ve Turizm Bakanı         Çevre ve Orman Bakanı

 

HAYVANCILIĞIN DESTEKLENMESİ HAKKINDA KARAR

             Kapsam

             MADDE 1 – (1) Bu Karar, 2008 yılında uygulanacak olup hayvancılığın desteklenmesi ile ilgili hususları kapsar.

             Destekleme konuları

             MADDE 2 – (1) Kaliteli kaba yem üretmek amacıyla yem bitkileri ekilişi yapan üreticilere, Tarım ve KöyişleriBakanlığınca yayımlanacak tebliğde belirlenecek kriterler çerçevesinde, üretim yaptıkları Çiftçi Kayıt Sistemine kayıtlı arazileri üzerinden, yapay çayır-mera ve çok yıllık yem bitkisi ekilişlerinde ilk yıl için, tek yıllık yem bitkileri ekilişlerinde ise üretim yaptıkları yıl için, ürünü hasat etmeleri kaydıyla dekar başına aşağıda belirtilen birim miktarlarda ödeme yapılır.

 

1 Yonca 115 YTL/dekar
2 Korunga   75 YTL/dekar
3 Yapay çayır, mera   75 YTL/dekar
4 Tek yıllık   30 YTL/dekar
5 Silajlık tek yıllık yem bitkileri ve silajlık mısır   45 YTL/dekar

 

             (2) Kültür ırkı ve kültür ırkı melezi sığır yetiştiren üreticilere, Sığır Cinsi Hayvanların Tanımlanması, Tescili ve İzlenmesi Yönetmeliği kapsamında kayıtlı, tanımlanmış ve Soy Kütüğü/Ön Soy Kütüğü sistemlerine de kayıtlı olmak şartı ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca yayımlanacak tebliğde belirlenecek kriterler çerçevesinde, saf ırk, melez ve hastalıklardan ariişletmelerdekilere farklı olmak üzere, anaç sığır başına, ayrıca anaç manda başına aşağıda belirtilen birim miktarlarda doğrudan ödeme yapılır.

 

1 Melez ırklar 300 YTL/baş
2 Saf ırklar 350 YTL/baş
3 Hastalıklardan ari işletmeler 400 YTL/baş
4 Manda 300 YTL/baş

 

             (3) Damızlık koyun ve keçi yetiştiriciliği yapan üreticilere, Damızlık Kayıt Sistemine kayıtlı olma şartı ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca yayımlanacak tebliğde belirlenecek kriterler çerçevesinde, damızlık niteliğinde olan anaç koyun ve keçi başına 10 YTL doğrudan ödeme yapılır.

(4) Arı yetiştiriciliği yapan üreticilere, Arıcılık Kayıt Sistemine kayıtlı olma şartı ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca yayımlanacak tebliğde belirlenecek kriterler çerçevesinde, kovan başına 5 YTL ödeme yapılır.

(5) Su ürünleri yetiştiriciliği yapan üreticilere, Su Ürünleri Kayıt Sistemine kayıtlı olma şartı ile Tarım ve KöyişleriBakanlığınca yayımlanacak tebliğde belirlenecek kriterler çerçevesinde aşağıda belirtilen birim miktarlarda su ürünleri yetiştiriciliği destekleme primi ödenir.

 

1 Çipura ve levrek üretimi için 85 YKr/kilogram
2 Alabalık üretimi için 65 YKr/kilogram
3 Yeni türlerin üretimi için   1 YTL/kilogram
4 Midye üretimi için 10 YKr/kilogram
5 Denizlerde ve iç sularda su ürünleri yetiştiriciliğinde kullanılmak üzere yavru alanlara ve kendi işletmesinde büyütmek üzere yavru balık üretenlere   5 YKr/adet

 

 

(6) İpekböceği yetiştiriciliğinin teşvik edilmesi ve üretiminin arttırılması için yaş ipekböceği kozası üreticilerine ücretsiz dağıtılacak ipekböceği tohumunu sağlayan Bursa Koza Tarım Satış Kooperatifleri Birliği (Kozabirlik)’ne tohum bedeli ve ürettiği yaş ipekböceği kozasını Kozabirlik’e ve/veya kooperatiflerine satan üreticilere aşağıda belirtilen birim miktarlarda destekleme primi ödenir.

 

1 Tohum kutu 21 YTL/kilogram
2 Damızlık koza 14 YTL/kilogram
3 I. Sınıf koza 10 YTL/kilogram
4 II. Sınıf koza   9 YTL/kilogram
5 III. Sınıf koza   8 YTL/kilogram
6 Çepez   6 YTL/kilogram

 

(7) Tiftik keçisi yetiştiriciliğinin teşvik edilmesi ve tiftik üretiminin artırılması için üretmiş oldukları tiftiği, Tiftik ve Yapağı Tarım Satış Kooperatifleri Birliği (Tiftikbirlik)’ne ve/veya kooperatiflerine satan üreticilere aşağıda belirtilen birim miktarlarda destekleme primi ödenir.

 

1 Oğlak tiftiği 10 YTL/kilogram
2 Ana mal (ince, iyi, sıra, hafif)   9 YTL/kilogram
3 Tali   7 YTL/kilogram

 

(8) Hayvan gen kaynaklarının yerinde korunması ve geliştirilmesi amacıyla Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca uygulanan programa katılan çiftçilere büyükbaş ve küçükbaş hayvanlarda farklı olmak üzere hayvan başına, arı için kovan başına aşağıda belirtilen birim miktarlarda doğrudan ödeme yapılır.

 

1 Büyükbaş hayvan 360  YTL/baş
2 Küçükbaş hayvan   65  YTL/baş
3 Geliştirme amaçlı küçükbaş   35  YTL/baş
4 Arı     5  YTL/kovan

 

             Kesinti oranı

             MADDE 3 – (1) Merkez birliğini kurmuş olan; 4631 sayılı Hayvan Islahı Kanununa göre kurulmuş ıslah amaçlı yetiştirici birlikleri ve/veya 5200 sayılı Tarımsal Üretici Birlikleri Kanununa göre kurulmuş üretici birlikleri ve/veya tarımsal kalkınma kooperatifleri üyelerinden, aldıkları desteğin % 0,1’i oranında merkez birliklerine, % 0,1 ‘i oranında da ilgili birlik ve kooperatiflere irat kaydedilmek üzere, “Çiftçi Örgütlerini Güçlendirme” adı altında toplam % 0,2 oranında kesinti yapılır.

             Finansman ve ödemeler

             MADDE 4 – (1) Desteklemeler için gerekli kaynak, 2009 yılı bütçesinde hayvancılık desteklemeleri için ayrılacak ödenekten sağlanır ve ödemeler T.C. Ziraat Bankası A.Ş. aracılığı ile yapılır. Bu Kararın uygulanması ile ilgili olarak T.C. Ziraat Bankası A.Ş.’ye destekleme tutarının % 0,2’si oranında hizmet komisyonu ödenir.

(2) Bu Kararın 2 nci maddesi kapsamında yapılacak destekleme tutarlarını, yapılan başvurular ve bütçede yer alan hayvancılık ödeneği dahilinde kalmak ve ödenmek üzere, arttırılmamak kaydı ile revize etmeye Tarım ve Köyişleri Bakanlığı yetkilidir.

             Desteklerden yararlanamayacak olanlar

             MADDE 5 – (1) Bu Karar kapsamındaki desteklemelerden kamu kurum ve kuruluşları yararlanamaz.

             Denetim ve cezai hükümler

             MADDE 6 – (1) Destekleme ödemeleri ile ilgili hususlarda denetimi sağlayacak tedbirleri Tarım ve Köyişleri Bakanlığı alır.

(2) Haksız ödendiği tespit edilen destekleme ödemeleriyle ilgili alacaklar ödemenin yapıldığı tarih itibarıyla, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre ilgililerden tahsil edilmek üzere ilgili vergi dairelerine intikal ettirilir.

             Yürürlükten kaldırılan mevzuat

             MADDE 7 – (1) Hayvancılığın Desteklenmesi Hakkında Karar’ın yürürlüğe konulması hakkındaki 21/2/2005 tarihli ve 2005/8503 sayılı Kararname yürürlükten kaldırılmıştır.

             Diğer hükümler

             MADDE 8 – (1) Bu Kararın uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar, Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca hazırlanarak bu Kararın yayımlandığı tarihten itibaren en geç otuz gün içerisinde çıkarılacak tebliğ ile belirlenir.

             Yürürlük

             MADDE 9 – (1) Bu Karar, 1/1/2008 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             MADDE 10 – (1) Bu Kararı Tarım ve Köyişleri Bakanı yürütür.

08.11.2006 / 26340 - 5553 Sayılı Tohumculuk Kanunu

8 Kasım 2006 ÇARŞAMBA Resmî Gazete Sayı : 26340
KANUN

TOHUMCULUK KANUNU

 

Kanun No. 5553                                                                                                 Kabul Tarihi : 31/10/2006

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam ve Tanımlar

             Amaç

             MADDE 1 – Bu Kanunun amacı; bitkisel üretimde verim ve kaliteyi yükseltmek, tohumluklara kalite güvencesi sağlamak, tohumluk üretim ve ticareti ile ilgili düzenlemeleri yapmak ve tohumculuk sektörünün yeniden yapılandırılması ve geliştirilmesi için gerekli olan düzenlemeleri gerçekleştirmektir.

             Kapsam

             MADDE 2 – Bu Kanun; tarla bitkileri, bağ-bahçe bitkileri, orman bitki türleri ve diğer bitki türleri çoğaltım materyaline ait çeşitlerin ve genetik kaynakların kayıt altına alınması, tohumlukların üretimi, sertifikasyonu, ticareti, piyasa denetimi ve kurumsal yapılanmalar ile ilgili düzenlemeleri kapsar.

             Tanımlar

             MADDE 3 – Bu Kanunda geçen;

a) Alt birlik: Faaliyet konularına göre bitki ıslahçıları, tohum sanayicileri ve üreticileri, fide üreticileri, fidan üreticileri, tohum yetiştiricileri, tohum dağıtıcıları, süs bitkileri üreticileri ve tohumculukla ilgili konularda iştigal eden gerçek veya tüzel kişiler tarafından oluşturulan, tüzel kişiliğe sahip, kamu kurumu niteliğinde meslek kuruluşunu,

b) Araştırma kuruluşu: Bitki çeşitlerinin ıslahı veya bulunması ve geliştirilmesi ile ilgili faaliyet gösteren, nitelikleri ve çalışma usul ve esasları Bakanlıkça belirlenen kamu kurum ve kuruluşlarını veya özel kuruluşları,

c) Bakanlık: Tarım ve Köyişleri Bakanlığını,

d) Birlik: Türkiye Tohumcular Birliğini,

e) Çeşit: Bir veya birden fazla genotipin birleşmesinden ortaya çıkan ve kendine has özelliklerle tanımlanan, sözü edilen özelliklerden en az biriyle diğer herhangi bir bitki grubundan ayrılan, değişmeksizin çoğaltılmaya uygunluğu bakımından bir bütün olan, botanik taksonomi içinde yer alan genetik yapıyı,

f) Çeşit listesi: Kayıt altına alınan ve ticareti yapılan çeşitlerin yayımlandığı listeyi,

g) Durulmuşluk: Çeşidin, tekrarlanan üretimlerden sonra veya belirli çoğaltım dönemleri sonunda ilgili özellikleri değişmeksizin aynı kalmasını,

h) Farklılık: Bir çeşidin, müracaatının yapıldığı tarihte herkesçe bilinen çeşitlerden, tescile esas özelliklerden, en az bir tanesi bakımından farklılık göstermesini,

ı) Genetik kaynak: Bitki ıslahçıları ve bilim adamlarının ihtiyacı olan genlerin sağlandığı, bitki yapılarında genetik farklılık ve farklı özellikler içeren potansiyel populasyon, bir ülkede veya bir bölgede doğal olarak bulunan bitkilerin yabanî türleri ve bunların geçiş formları, yerel çeşitler, özel amaçlarla geliştirilmiş çeşitler ve bazı önemli karakterlere sahip ıslah materyallerini,

i) Islah: Elde bulunan çeşitlerin korunmasını ve devamlılığını sağlama, bunların üzerinde çalışarak özelliklerini daha da iyileştirme, genetik kaynak ve stoklardan yararlanarak çeşit veya çeşitler elde etme amacıyla yapılan çalışmaları,

j) Islahçı: Bir çeşidi ıslah eden ya da bulan ve geliştiren gerçek veya tüzel kişileri,

k) Kütük: Bu Kanun kapsamında kayıt altına alınan çeşitlerin ve genetik kaynaklar kapsamına giren materyallerin kayıtlı olduğu sicilleri,

l) Özel üretim alanları: Tohumluk üretimi yapılması amacıyla, sınırları Bakanlık tarafından belirlenen alanları,

m) Standart tohumluk: Kayıt altına alınan çeşitlere ait ve Bakanlık tarafından belirlenen bitki türlerinde, sadece laboratuvar kontrolleriyle ticarete arz edilen tohum veya çoğaltım materyalini,

n) Tavsiye listesi: Kayıt altına alınan çeşitlerin, yetiştirilmelerinin uygun olduğu bölgelerin belirlendiği listeyi,

o) Tescil: Yurt içinde veya yurt dışında ıslah edilen veya bulunan ve geliştirilen bitki çeşitlerinin farklı, yeknesak ve durulmuş olduğunun ve/veya biyolojik ve teknolojik özellikleri ile hastalık ve zararlılara dayanıklılığının ve tarımsal değerlerinin tespit edilerek kütüğe kaydedilmesini,

p) Tohumculuk sektörü: Bitki çeşitlerini ıslah eden, tohumlukları üreten, yetiştiren, işleyen, satan, dağıtan, satışa veya dağıtıma arz eden, ithal veya ihraç eden ya da tohumculuk ile ilgili diğer faaliyetlerde bulunan kamu kurum ve kuruluşları veya özel kuruluşlar ile bu kuruluşların oluşturduğu birlik veya derneklerden müteşekkil yapıyı,

r) Tohumluk: Bitkilerin çoğaltımı için kullanılan  tohum, yumru, fide, fidan, çelik gibi generatif ve vegetatif bitki kısımlarını,

s) Tohumluk kontrolörü: Tohumluk sertifikasyonuna ilişkin kontrolleri yapan, numune alan ve piyasa denetimlerini yaparak bu konularda belge düzenleyen kamu görevlilerini veya özel kişileri,

t) Tohumluk kontrolü: Fiziksel ve biyolojik durumları tespit edilen tohumlukların, standartlara uygunluğunun kontrol edilmesini,

u) Tohumluk sertifikasyonu: Tohumlukların tarla ve laboratuvar kontrolleri sonucunda genetik, fiziksel, biyolojik ve sağlıkla ilgili değerlerinin standartlara uygunluğunun tespit edilmesi ve bunun belgelendirilmesi işlemini,

ü) Tohumluk sınıfı: Tohumlukların üretilmesinde takip edilen döl sırası veya generasyonunu,

v) Tohumluk standardı: Tohumluğun fiziksel ve biyolojik niteliklerini belirleyen kalite ölçülerini,

y) Üretim izni: Yurt içinde veya yurt dışında ıslah edilen veya bulunan ve geliştirilen bitki çeşitlerinin biyolojik ve teknolojik özellikleri ile hastalık ve zararlılara dayanıklılığının ve tarımsal özelliklerinin tespit edilerek, çeşit tescil edilinceye kadar verilen süreli izni,

z) Yeknesaklık: Çeşidin çoğaltımı esnasında, çoğaltma metoduna bağlı olarak beklenen varyasyonun dışındaki diğer özellikler yönünden bir örneklik göstermesini veya yeterince homojen olmasını,

ifade eder.

 

İKİNCİ BÖLÜM

Tohumlukların Kaydı, Üretimi, Sertifikasyonu, Ticareti ve Piyasa Denetimi

             Kayıt altına alma

             MADDE 4 – Bitki çeşitlerinin tescili, üretim izni ve standart tohumluk çeşit kaydı ile genetik kaynakların kütüğe kaydedilmesi Bakanlık tarafından yapılır.

Islah edilmiş çeşitler farklılık, yeknesaklık ve durulmuşluk ve/veya biyolojik, teknolojik özellikleri ile tarımsal değerleri belirlenmek suretiyle; genetik kaynaklar ise morfolojik ve/veya moleküler karakterizasyonu yapılarak kayıt altına alınır. Süs bitkileri ile çiçek tohumlarında kayıt şartı aranmaz.

Tarımsal bitki türlerine ait çeşitlerin; kayıt altına alınması, kütükte kalış süresi, kayıt altına almanın yenilenmesi, kütükten silinmesi, devamlılığın sağlanması, katalog oluşturulması ile ilgili hususlar yönetmelikle belirlenir.

Ayrıca tescil, üretim izni ve standart tohumluk çeşit kaydı ile ilgili usul ve esaslar bitki gruplarına göre yönetmelikle düzenlenir.

             Tohumluk üretimi

             MADDE 5 – Bakanlık tarafından, bitkisel ve tarımsal özellikleri belirlenerek sadece kayıt altına alınan çeşitlere ait tohumlukların üretimine izin verilir.

Tohumlukların yetiştirileceği özel üretim alanlarının özellikleri ile sınırları içerisinde tohumluk üretimi yapan ve bitkisel ürün yetiştiren gerçek veya tüzel kişilerin uyması gereken hususlar yönetmelikle belirlenir.

Özel üretim alanlarının sınırları içerisinde, Bakanlıkça izin verilmeyen tohumluk veya bitkisel ürün yetiştirilemez.

Tohumculuk sektörü, yurt içinde yatırım yapmak kaydıyla, Avrupa Birliği standartlarında ve uluslararası rekabete uygun bir şekilde gelişmesi amacıyla Bakanlıkça belirlenecek teşvik ve desteklerden yararlandırılır. Destekleme usul ve esasları, Bakanlık tarafından çıkarılacak tebliğ ile düzenlenir.

             Tohumluk sertifikasyonu

             MADDE 6 – Yurt içinde üretilen, 4 üncü maddeye göre tescil edilen veya üretim izni verilen çeşitlerden, tohumluk sınıflarına göre yetiştirilen ve üretilen tohumluklar, sertifikasyon işlemine tâbi tutulur.

Tarla ve laboratuvar kontrolleri yapılarak, tohumluk standartlarına uygun olarak sertifikalandırılan tohumluklar, usulüne göre ambalajlanarak etiketlenir.

Tohumluk sertifikasyon esasları ile ambalajlama ve etiketlemede uyulacak hususlar, bitki gruplarına göre yönetmelikle belirlenir.

             Tohumluk ticareti

             MADDE 7 – Yurt içinde sadece kayıt altına alınmış çeşitlere ait tohumlukların ticaretine izin verilir.

Bu tohumluklar, Bakanlık tarafından belirlenmiş nitelik ve standartlara uygun, sertifikalı veya kütüğe kaydedilmek üzere kabul edilmiş veya standart tohumluk olarak ambalajlı ve etiketli olarak ticarete arz edilir.

Tohumlukların ithal edilmesi ve ihracı Bakanlığın iznine tâbidir. İthal edilecek tohumluklarda yurt içi standartlara uygun olma şartı aranır. Tohumluk ithalatı ve ihracatına ilişkin usul ve esaslar, ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri alınarak Bakanlıkça belirlenir.

             Piyasa denetimi

             MADDE 8 – Tohumlukları yetiştiren, işleyen ve satışa hazırlayan, dağıtan ve satan gerçek veya tüzel kişiler, Bakanlık tarafından yetkilendirilir ve denetlenir. Yetkilendirme ve denetim ile ilgili usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.

Ticarete arz edilen tohumlukların standartlara uygunluğu ile etiket ve ambalaj bilgilerinin doğruluğu Bakanlıkça denetlenir.

 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Ücret, İlân, Tazminat ve Ceza Hükümleri

             Ücret

             MADDE 9 – Sunulan hizmetler ile onaylanan ve düzenlenen belgeler karşılığında, aşağıda belirtilen ücretler alınır:

a) Başvuru inceleme ücreti.

b) Tescil ücreti.

c) Üretim izni ücreti.

d) Standart tohumluk kayıt ücreti.

e) Genetik kaynaklar kayıt ücreti.

f) Sertifikasyon hizmetleri ücreti:

1. Tarla kontrolleri ücreti.

2. Laboratuvar kontrolleri ücreti.

3. Belgelendirme ücreti.

4. Etiket ücreti.

g) Yayın ücretleri.

h) Diğer ücretler.

Bu ücretler, her yıl ocak ayında Bakanlık tarafından belirlenerek ilân edilir. Ücretler ile ilgili usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.

             İlân

             MADDE 10 – 4 üncü madde hükümlerine göre kayıt altına alınan çeşitler ile tavsiye listesinde yer alan çeşitler, Bakanlıkça süreli olarak çıkarılacak bültende ilân edilir.

Bültende; kütükten silinen veya tavsiye listesinden çıkarılan çeşitler ile tohumculukla ilgili düzenlemeler hakkındaki bilgiler yayımlanır. Bültende ayrıca yer alacak hususlar, Bakanlık tarafından belirlenir.

             Tazminat

             MADDE 11 – Fiillerinin ayrıca suç sayılma hâli saklı kalmak üzere, zarara neden olan kusurlu tohumluğu üreten, satan, dağıtan, ithal eden veya başka şekilde piyasaya süren gerçek veya tüzel kişiler, meydana gelen zararı müteselsilen tazmin etmekle yükümlüdür. Bunlar zararı, kusurları oranında birbirlerine rücu edebilirler.

Dava, zarara uğrayanın zarara uğradığının tespit edilmesinden itibaren altı ay içinde, her hâlde zararın meydana gelmesinden itibaren iki yıl içinde açılabilir.

             Ceza hükümleri

             MADDE 12 – 4 üncü madde gereğince kayıt altına alınan çeşitlere ait tohumlukları;

a) Sertifikasyon işlemine tâbi tutulmadan ve standart tohumluk şartlarına uygun olarak kontrol edilip tohumluk analiz raporu alınmadan,

b) Bakanlıkça belirlenmiş asgarî tohumluk standardının altına düşürülmüş olarak veya tağşiş edilerek,

c) Yönetmeliğe uygun şekilde ambalajlamadan veya etiketlemeden ya da taklit ambalajlar veya taklit etiketlerle isim ve marka taklidi yaparak veya isim ve marka dışında da olsa iltibasa mahal verecek şekilde ibareler kullanarak,

d) Yönetmeliğine uygun hazırlandığı ve ilaçlandığı bilindiği halde, amacı dışında yemlik veya yemeklik olarak,

e) Sertifika işlemine tâbi tutulmadığı veya kontrol edilmediği hâlde, sertifikalandırılmış veya kontrol edilmiş gibi göstererek,

f) Çeşidin kayıt altına alınmasında belirlenen niteliklere uygun olmayacak şekilde yanıltıcı tanıtım ve reklam yaparak,

Satanlar, dağıtanlar, satışa ve dağıtıma arz edenler veya şahsî ihtiyacından fazlasını ticarete konu olacak kadar elinde bulunduranlara onbin Yeni Türk Lirası idarî para cezası verilir. Fiilin tekrarı halinde beş yıl süreyle faaliyetten men edilir. Bu tohumluklara Bakanlık tarafından el konulur ve bu tohumlukların müsaderesine sulh ceza mahkemesince karar verilir. Müsadere edilen tohumlukların imha edilmesine karar verildiği takdirde, imha işlemi masrafları bu fiilleri işleyenlere ait olmak üzere, Bakanlık tarafından gerçekleştirilir.

Bakanlıktan yetki almadan tohumluk yetiştiren, işleyen, satışa hazırlayan, dağıtan veya satan kişi veya kuruluşlara, onbinYeni Türk Lirası idarî para cezası verilir. Fiilin tekrarı halinde para cezası iki kat olarak uygulanır. Bu tohumluklara Bakanlık tarafından el konulur ve bu tohumlukların müsaderesine sulh ceza mahkemesince karar verilir. Müsadere edilen tohumlukların imha edilmesine karar verildiği takdirde, imha işlemi masrafları bu fiilleri işleyenlere ait olmak üzere, Bakanlık tarafından gerçekleştirilir.

Bakanlıkça gerekli izni verilmeyen ve kontrolleri yapılmayan tohumlukları, ithal ve ihraç edenler ile ithal ve ihraç işlemlerinde gerçeğe aykırı bilgi ve belge verenler veya belgeler üzerinde tahrifat yaptıkları tespit edilenlere, yirmibeşbin Yeni Türk Lirası idarî para cezası verilir. Fiilin tekrarı halinde beş yıl süreyle faaliyetten men edilir. Bu tohumluklara Bakanlık tarafından el konulur ve bu tohumlukların müsaderesine sulh ceza mahkemesince karar verilir. Müsadere edilen tohumlukların imha edilmesine karar verildiği takdirde, imha işlemi masrafları bu fiilleri işleyenlere ait olmak üzere, Bakanlık tarafından gerçekleştirilir.

Bakanlıkça belirlenen tohumluk özel üretim alanları sınırları içerisinde kurallara uymadan tohumluk veya bitkisel ürün yetiştiren kişilere üçbin Yeni Türk Lirası idarî para cezası verilir. Bu ekilişler, masrafları üretimi yapanlara ait olmak üzere, Bakanlıkça söktürülür ve gerektiğinde imha edilir.

Bu maddede belirtilen idarî para cezaları, o yerin en büyük mülkî amiri tarafından verilir. Verilen idarî para cezalarına dair kararlar ilgililere, 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ edilir. Bu cezalara karşı tebliğ tarihinden itibaren en geç yedi gün içinde yetkili idare mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz, idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz. İtiraz üzerine verilen karar kesindir. İtiraz, zaruret görülmeyen hâllerde evrak üzerinde inceleme yapılarak en kısa sürede sonuçlandırılır. Bu Kanuna göre verilen idarî para cezaları, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Âmme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil olunur.

             Hükmün ilânı

             MADDE 13 – Tohumlukların müsaderesine ilişkin dava sonucunda haklı çıkan tarafın menfaatinin veya haklı bir sebebin bulunması hâlinde, masrafları karşı tarafa ait olmak üzere, kesinleşmiş kararın günlük gazete veya benzeri vasıtalarla tamamen veya özet olarak ilân edilmesini talep etme hakkı vardır. İlânın şekli ve kapsamı ile ceza veya tazminat bedeli ile orantılı olarak tayin edilecek ilân bedeli kararda belirlenir.

 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

İstisna ve Yetki Devri

             İstisna

             MADDE 14 – İhracat amacıyla ithal edilip üretilen bitkisel ürün  veya tohumluklarda kayıt altına alınma şartı aranmaz. Bu madde kapsamındaki bitkisel ürünlerin ticareti Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslara göre düzenlenir. Ayrıca, ticarete konu olmamak ve şahsî ihtiyaç miktarı ile sınırlı kalmak kaydıyla, çiftçiler arasında yapılacak tohumluk mübadeleleri ile deneme ve denetim amacıyla kullanılan ve miktarları Bakanlıkça belirlenen tohumluklar, bu Kanun hükümlerinden müstesnadır.

             Yetki devri

             MADDE 15 – Bakanlık, gerekli gördüğü hâllerde, 5 inci, 6 ncı, 7 nci ve 8 inci maddelerde belirtilen yetkilerini, kısmen veya tamamen Birliğe, kamu kurum ve kuruluşlarına, özel hukuk tüzel kişilerine veya üniversitelere; şartları belirlenmek kaydıyla, süreli veya süresiz olarak devredebilir.

Yetkiyi alanın, belirlenen şartlara uymaması hâlinde, devredilen yetkiler Bakanlıkça geri alınır. Yetki devredilen kişilerin, kastî olarak resmî kontrollerdeki kuralları ihlâl ettiği belirlendiğinde, ilgili tohumlukların belirlenen standartları karşıladığı durumlar haricinde, bunların düzenledikleri sertifikalar hükümsüz kılınır.

Belirli bir süreyle devredilen yetkiler süre bitiminde Bakanlıkça geri alınabilir veya belirlenen şartlarla yeniden devredilebilir.

Yetki devrinin şartları, yetki devredilecek Birlik, kamu kurum ve kuruluşları, özel hukuk tüzel kişileri ve üniversitelerle ilgili teknik ve fizikî şartlara ilişkin usul ve esaslar ile yetki devrinin geri alınmasında uygulanacak hususlar yönetmelikle belirlenir.

 

BEŞİNCİ BÖLÜM

Alt Birlikler ve Türkiye Tohumcular Birliği

             Alt birliklerin kuruluşu

             MADDE 16 – Alt birlikler, tohumculuk sektörünün geliştirilmesi ile sektörde faaliyet gösteren gerçek veya tüzel kişiler arasında meslekî dayanışma sağlayarak meslekî faaliyetleri kolaylaştırmak, tohumculuk faaliyetinde bulunanların ekonomik ve sosyal haklarının korunmasını sağlamak ve mevzuatla verilen görevleri yerine getirmek amacıyla bitki ıslahçıları, tohum sanayicileri ve üreticileri, fide üreticileri, fidan üreticileri, tohum yetiştiricileri, tohum dağıtıcıları, süs bitkileri üreticileri ve tohumculukla ilgili diğer konularla iştigal eden en az yedi gerçek veya tüzel kişi tarafından faaliyet konularına göre kurulan, tüzel kişiliğe sahip kamu kurumu niteliğinde meslek kuruluşlarıdır.

Alt birlik, kuruluş ve çalışma esaslarını belirleyen tüzük ile Bakanlığa başvurur. Tüzükte ve kurucuların hukukî durumlarında mevzuata aykırılık ve noksanlık yoksa, alt birliğin kuruluşu Bakanlıkça onaylanır ve durum alt birliğe en geç onbeşgün içinde bildirilir. Alt birlik tüzüğü, alt birliğe yapılan yazılı bildirimden sonra onbeş gün içinde yerel bir gazetede ilân edilir. Alt birlik, tüzüğünün ilân edildiği günü izleyen üç ay içerisinde, ilk genel kurulunu toplamak ve organlarını oluşturmak zorundadır. Tüzük değişikliği kuruluş işlemlerine tâbidir.

Kuruluş bildirisinde, birlik tüzüğünde ve kurucuların hukukî durumlarında mevzuata aykırılık veya noksanlık tespit edildiği takdirde, bunların giderilmesi geçici yönetim kurulundan yazı ile istenir. Bu yazının tebliğinden itibaren otuz gün içinde belirtilen noksanlıklar tamamlanmaz veya mevzuata aykırılık giderilmez ise Bakanlığın ihbarı üzerine Cumhuriyet Savcılığı, birliğin feshi için yetkili mahkemeye başvurur. Cumhuriyet Savcılığı birliğin faaliyetlerinin durdurulmasını da isteyebilir.

Aynı konuda faaliyet gösteren birden fazla alt birlik kurulamaz. Tohumculukla iştigal eden gerçek veya tüzel kişiler faaliyet konularına göre birden fazla alt birliğe üye olabilirler; ancak, aynı anda birden fazla yönetim kurulunda görev alamazlar. Alt birliklerin faaliyet konuları ile ilgili çalışma merkezleri Bakanlıkça tespit edilir.

             Üyelik

             MADDE 17 – Tohumculukla ilgili faaliyette bulunan gerçek veya tüzel kişiler, faaliyet konuları ile ilgili alt birliğe üye olmak zorundadır. Üyelik ile ilgili usul ve esaslar alt birliğin tüzüğünde belirlenir.

Gerçek veya tüzel kişi alt birlik üyeleri, alt birliğe giriş sırasında giriş aidatı ve her yıl için yıllık aidat ödemekle yükümlüdür. Giriş aidatı ile yıllık aidat, onaltı yaşından büyükler için uygulanan aylık asgarî ücretin brüt tutarının yüzde onundan az, dört katından fazla olamaz. Giriş aidatının alındığı yıl için ayrıca yıllık aidat alınmaz. Süresinde ödenmeyen aidatlar alt birlikçe kanunî faizi ile tahsil edilir.

             Alt birliğin görevleri

             MADDE 18 – Alt birliğin görevleri şunlardır:

a) Üyeleri arasında iletişim ve dayanışma sağlamak.

b) Üyelerinin ve tohumculuk sektöründe faaliyet gösteren kişilerin, meslekî bilgi ve görgülerini geliştirmek üzere konferans, panel, kurs, seminer ve benzeri eğitim faaliyetlerinde bulunmak, kitap ve süreli yayınlar hazırlamak veya hazırlatmak.

c) Faaliyet gösterdikleri tohumculuk alt sektörünün geliştirilmesi için konuları ile ilgili yatırım yapmak, inceleme ve araştırma yapmak veya yaptırmak ve raporlar düzenlemek.

d) Tohumculuk sektörüyle ilgili kararların oluşmasına yardım etmek üzere öneriler ve raporlar hazırlamak ve bunları Birliğe sunmak.

e) Birliğe üye olarak ülke tohumculuğunun gelişmesine katkı sağlamak.

f) Mevzuatla verilecek görevleri yerine getirmek.

             Alt birlik organları

             MADDE 19 – Alt birliğin organları; genel kurul, yönetim kurulu, denetim kurulu ve disiplin kurulundan oluşur.

             Alt birlik genel kurulu

             MADDE 20 – Alt birlik genel kurulu, alt birlik üyelerinden oluşur. Yılda bir defadan az olmamak üzere ve yönetim kurulunun çağrısı üzerine üye tam sayısının salt çoğunluğu ile toplanır. Yönetim kurulunun veya denetim kurulunun kararı yahut genel kurul üyelerinin beşte birinin yazılı istemi üzerine  olağanüstü  toplantıya çağrılır. İlk toplantıda yeterli çoğunluk sağlanamazsa ikinci toplantıda çoğunluk aranmaz. Ancak, ikinci toplantıya katılan üye sayısı; yönetim, denetim ve disiplin kurulları asıl üyelerinin toplamının iki katından az olamaz. Bu toplantıda da gerekli çoğunluk sağlanamazsa alt birlik feshedilmiş sayılır. Toplantılarda kararlar, hazır bulunanların salt çoğunluğu ile alınır.

Alt birlikler, iki yıllık bir dönem için Birlik genel kurul toplantılarına katılmak üzere, on asıl ve on yedek temsilci seçer. Genel kurulun toplantıya çağrılması, toplanma ve Birlik genel kurulu temsilcilerinin belirlenmesi ile ilgili usul ve esaslar alt birliğin tüzüğünde belirlenir.

Alt birlik genel kurulunun görev ve yetkileri şunlardır:

a) Alt birlik organlarını seçmek.

b) Üyelik şartları, üyelikten çıkma ve çıkarılma konusunda karar vermek.

c) Giriş aidatı ve yıllık aidatı belirlemek.

d) Meslekleri ile ilgili tohumculuk alt sektörünün geliştirilmesi için temel ilkeleri belirlemek.

e) Yönetim kurulu ve denetim kurulu raporlarını görüşmek ve ibra edilip edilmemesine karar vermek.

f) Yönetim kurulunca hazırlanan bütçeyi görüşmek ve onaylamak.

g) Alt birliğin çalışmaları ve yönetilmesi ile ilgili genel ilkeleri belirlemek.

h) Alt birlik adına taşınır ve taşınmaz mal almak, satmak, ipotek etmek ve bunlar üzerinde her türlü aynî hak tesis etmek konusunda yönetim kuruluna yetki vermek.

ı) Birlik genel kurulu ve hakem kuruluna temsilci seçmek.

i) Tohumculuk faaliyetleri ile ilgili tesis, laboratuvar, işletme, eğitim merkezi kurulması ve bu yerlerin alet, ekipman ve diğer ihtiyaçlarının giderilmesi konusunda yönetim kuruluna yetki vermek.

j) Genel kurul toplantı kararlarının birer suretini Birliğe göndermek.

k) Tohumculuk sektörünün güncel konularını görüşmek.

             Alt birlik yönetim kurulu

             MADDE 21 – Alt birlik yönetim kurulu iki yıllık bir dönem için genel kurul üyeleri arasından seçilen en az beş asıl ve aynı sayıda yedek üyeden oluşur. Yönetim kurulu asıl üyeleri, ilk toplantılarında yönetim kurulunun vereceği görevleri yürütmek üzere gizli oyla, kendi aralarından bir başkan, bir başkan yardımcısı ve bir sayman üye seçerler. Yönetim kurulunun vereceği görevler ile alt birliğin işlerini yürütmek üzere bir genel sekreter tayin edilir. Genel sekreterin nitelikleri ile görevleri, alt birlik tüzüğünde belirlenir.

Yönetim kurulu başkanı; yönetim kuruluna başkanlık ve alt birliği temsil eder. Alt birliğin malî işlerinden ve bu konu ile ilgili defter ve kayıtların tutulmasından sayman üye ile birlikte, diğer defterler ve yazışmalarla ilgili olarak da genel sekreterle birlikte sorumludur. Başkanın yokluğunda kendisine başkan yardımcısı vekalet eder. Üst üste iki dönem başkanlık yapanlar aradan iki seçim dönemi geçmedikçe aynı göreve yeniden seçilemezler.

Yönetim kurulu ayda bir defadan az olmamak üzere başkanın çağrısı ile salt çoğunlukla toplanır. Katılanların salt çoğunluğu ile karar alınır; eşitlik halinde kararı, başkanın oyu belirler.

Yönetim kurulu toplantılarına ilişkin usul ve esaslar, alt birlik tüzüğü ile belirlenir.

Yönetim kurulunun görev ve yetkileri şunlardır:

a) Genel kurul gündemini hazırlamak ve genel kurulu toplantıya çağırmak.

b) Alt birliğin dönem bilançosunu, faaliyet raporunu ve tahmini bütçesini hazırlayıp genel kurula sunmak.

c) Genel kurul kararlarını uygulamak.

d) Üyeler arasında iletişim ve dayanışmayı sağlamak.

e) Üyelerin ve tohumculuk sektöründe faaliyet gösteren kişilerin meslekî bilgi ve görgülerinin artırılması ve geliştirilmesi için konferans, seminer, kurs, sempozyum ve benzeri eğitim işlerini düzenlemek.

f) Tohumculuk sektörünün geliştirilmesi için gerekli çalışmaları yapmak, sektörle ilgili inceleme ve araştırma yapmak veya yaptırmak.

g) Üyeler hakkında disiplin cezasını gerektiren veya suç teşkil eden fiillerin varlığı hâlinde, disiplin kurulunu göreve çağırmak.

h) Alt birlik adına taşınır ve taşınmaz mal almak, satmak, ipotek etmek ve bunlar üzerinde her türlü aynî hak tesis etmek.

ı) Genel kurulca verilecek diğer görevleri yapmak.

             Alt birlik denetim kurulu

             MADDE 22 – Denetim kurulu, genel kurul tarafından iki yıllık bir dönem için alt birlik üyeleri arasından seçilen üç asıl ve üç yedek üyeden oluşur. Denetim kurulu yılda en az iki defa toplanır ve üyeler ilk toplantılarında kendi aralarından gizli oyla bir başkan seçerler.

Denetim kurulunun toplanma usul ve esasları alt birlik tüzüğü ile belirlenir.

Denetim kurulunun görevleri şunlardır:

a) Alt birliğin tüm hesap ve işlemlerini incelemek.

b) Hesap ve işlemlerde gördüğü aksaklıkları en geç onbeş gün içinde yönetim kuruluna sunmak.

c) İki yıllık denetim sonuçlarını bir rapor hâlinde genel kurula sunmak.

d) Gerektiğinde genel kurulu olağanüstü toplantıya çağırmak.

             Alt birlik disiplin kurulu

             MADDE 23 – Disiplin kurulu, genel kurulca iki yıllık bir dönem için alt birlik üyeleri arasından seçilen üç asıl ve üç yedek üyeden oluşur. Disiplin kurulu, yönetim kurulunun çağrısıyla toplanır. Disiplin kurulu üyeleri ilk toplantılarında gizli oyla kendi aralarından bir başkan ve bir de raportör seçerler.

Toplanma ve disiplinle ilgili usul ve esaslar alt birlik tüzüğü ile belirlenir.

Disiplin kurulunun görevleri şunlardır:

a) Yönetim kurulunun disiplin kovuşturması açılmasına dair kararı üzerine inceleme yaparak disiplinle ilgili kararları uygulamak ve cezaları vermek.

b) Yönetim kurulunun vereceği diğer görevleri yapmak.

             Alt birlik gelir ve giderleri

             MADDE 24 – Alt birliklerin gelirleri şunlardır:

a) Giriş aidatı ve yıllık aidat.

b) Üyelerin tohumculukla ilgili ürün, mal ve hizmet satışlarından binde üç oranında kesilecek komisyon.

c) Yatırım, ortaklık ve işletme gelirleri ile laboratuvar ve benzeri tesis gelirleri.

d) Fuar, organizasyon, reklam, tanıtım ve yayıncılık gelirleri.

e) İsim hakkı, logo, tohumluk etiketi, sözleşme ücretleri, hakemlik, arabuluculuk, danışmanlık, eğitim ve toplantı gelirleri.

f) Taşınır ve taşınmaz mallardan elde edilen gelirler.

g) Alt birlik yetkisinde bulunan işlemlerle ilgili izin, yetki belgesi ve tasdik ücretleri.

h) Faaliyet konuları ile ilgili diğer gelirler.

Alt birliğin giderleri, bu Kanun kapsamında verilen görevler ile kuruluş amaçları çerçevesinde yürütülen görevlerin ifasına yönelik faaliyetlerle ilgili giderlerdir.

             Fesih

             MADDE 25 – Alt birlik genel kurulu, genel kurula katılma hakkına sahip tüm üyelerin üçte iki çoğunluğu ile fesih kararı alabilir. İlk toplantıda çoğunluk sağlanamaması hâlinde ikinci toplantıda yönetim, denetim ve disiplin kurulu üye sayısının iki katından az olmamak üzere katılan üyelerle toplantı yapılabilir. Bu durumda fesih kararı, toplantıya katılanların üçte iki çoğunluğuyla alınır. Fesihle ilgili usul ve esaslar alt birlik tüzüğü ile belirlenir.

             Türkiye Tohumcular Birliği

             MADDE 26 – Türkiye Tohumcular Birliği; alt birlikler arasındaki işbirliği ve dayanışmayı temin etmek, tohumculuk sektörünün geliştirilmesi ile sektörde faaliyet gösterenler arasında meslekî dayanışma sağlamak ve mevzuatla verilen görevleri yerine getirmek amacıyla alt birliklerce kurulan, tüzel kişiliğe sahip, kamu kurumu niteliğinde meslek üst kuruluşudur. Birliğin kuruluşundan sonra alt birlikler, Birliğe üye olmak zorundadır.

             Birliğin görevleri

             MADDE 27 – Birlik, ülkenin tohumculuk sektörünün geliştirilmesini sağlamak amacıyla aşağıda belirlenen görevleri yapar:

a) Tohumculuk sektörünün geliştirilmesi ve tohumculuk politikalarının oluşturulmasına yardımcı olmak için Bakanlığa önerilerde bulunmak.

b) Ülkede ticareti yapılan tohumlukların kalite güvencesinin sağlanması için sistem oluşturmak.

c) Tohumculuk konusunda hazırlanan düzenlemelere ilişkin görüş bildirmek.

d) Üyeleriyle, kamu kurum ve kuruluşları ve diğer meslekî kuruluşlar arasında işbirliği ve koordinasyon sağlamak.

e) Üyeleri arasında çıkacak uyuşmazlıklarda, tarafların talebi üzerine arabuluculuk yapmak.

f) Ulusal ve uluslararası meslek örgütleri ile teknik işbirliği yapmak ve gerektiğinde bu örgütlere üye olmak.

g) Tohumculuk sektöründe araştırıcı ve ıslahçılara burs, hibe ve destek sağlayarak teknik kadroların oluşmasını sağlamak.

h) Üyelerinin ve tohumculuk sektöründe faaliyet gösterenlerin uymaları gereken meslekî etik kurallarını belirlemek.

ı) Tohumluk üretim sözleşmeleri düzenlemek ve uygulanmasını izlemek.

i) Tohumculuk sektörü ile ilgili yatırım yapmak, menkul ve gayrimenkul almak, satmak, rehnetmek, ödünç para almak, kuruluş amaçları doğrultusunda sosyal yardımlarda bulunmak.

j) Bakanlıkça bu Kanun kapsamında verilecek diğer iş ve işlemleri yapmak.

k) Mevzuatla verilecek diğer iş ve işlemleri yapmak.

             Birliğin organları

             MADDE 28 – Birliğin organları; Genel Kurul, Yönetim Kurulu, Denetim Kurulu, Disiplin Kurulu ve Hakem Kuruludur.

             Birlik Genel Kurulu ve görevleri

             MADDE 29 – Birlik Genel Kurulu, alt birliklerin kendi üyeleri arasından iki yıl için seçecekleri temsilcilerden oluşur. Temsilcilerin alt birliklerden çıkması, çıkarılması, ölümü, istifası hâllerinde yerlerine yedek temsilciler Genel Kurula katılırlar. Temsilcilerin Genel Kurula katılma masrafları, temsil ettikleri alt birlik tarafından karşılanır.

Genel Kurul, yılda bir defadan az olmamak üzere yönetim kurulunun çağrısı üzerine toplanır. Yönetim kurulunun veya denetim kurulunun kararı yahut genel kurul üyelerinin beşte birinin yazılı istemi üzerine olağanüstü  toplantıya çağrılır. İlk toplantıda yeterli çoğunluk sağlanamazsa ikinci toplantıda çoğunluk aranmaz. Ancak, ikinci toplantıya katılan temsilci sayısı; yönetim, denetim ve disiplin kurulları asıl üyelerinin toplamının iki katından az olamaz. Genel Kurul, temsilci tam sayısının salt çoğunluğu ile toplanır ve toplantılarda kararlar, hazır bulunanların salt çoğunluğu ile alınır.

Genel Kurulun toplantıya çağrılması ve toplantılarla ilgili usul ve esaslar Birlik Tüzüğünde belirlenir.

Genel Kurulun görev ve yetkileri şunlardır:

a) Alt birlikler arasında işbirliği kurmak ve bunların gelişimi için gerekli tedbir ve kararları almak.

b) Tohumculuk alt sektörünün geliştirilmesi için temel ilkeleri belirlemek.

c) Birlik organlarını seçmek.

d) Birliğin çalışmaları ve yönetilmesi ile ilgili genel ilkeleri belirlemek.

e) Yönetim Kurulunca hazırlanan bütçeyi görüşmek ve onaylamak.

f) Yönetim Kurulu ve Denetim Kurulu raporlarını görüşmek ve ibra edilip edilmemesine karar vermek.

g) Alt birliklerce hazırlanan genel düzenlemeleri onaylamak.

h) Gerekli gördüğü hâllerde komisyonlar kurmak.

ı) Birlik adına taşınır ve taşınmaz mal almak, satmak, ipotek etmek ve bunlar üzerinde her türlü aynî hak tesis etmek konusunda Yönetim Kuruluna yetki vermek.

i) Tohumculuk faaliyetleri ile ilgili tesis, laboratuvar, işletme, eğitim merkezi kurulması ve bu yerlerin alet, ekipman ve diğer ihtiyaçlarının giderilmesi konusunda Yönetim Kuruluna yetki vermek.

j) Tohumculuk sektörünün güncel konularını görüşmek.

k) Alt birliğin gelirlerinden Birlik için ayrılacak katkı payını belirlemek.

l) Mevzuatla verilen diğer görevleri yerine getirmek.

             Birlik Yönetim Kurulu ve görevleri

             MADDE 30 – Birlik Yönetim Kurulu, iki yıllık bir dönem için temsilciler arasından Birlik Genel Kurulunca her alt birlikten en az bir temsilci olmak üzere seçilen asgarî beş asıl ve aynı sayıda yedek üyeden oluşur. Asıl üyeler ilk toplantılarında, Yönetim Kurulunun vereceği görevleri yürütmek üzere gizli oyla, kendi aralarından bir Başkan, bir BaşkanYardımcısı ve bir Sayman seçerler. Yönetim Kurulu Başkanı aynı zamanda Birliğin de başkanıdır. Yönetim Kurulunun vereceği görevler ile Birliğin işlerini yürütmek üzere bir Genel Sekreter tayin edilir. Genel Sekreterin nitelikleri ile görevleri, Birlik Tüzüğünde belirlenir.

Yönetim Kurulu Başkanı; Yönetim Kuruluna başkanlık ve Birliği temsil eder. Birliğin malî işlerinden ve bu konu ile ilgili defter ve kayıtların tutulmasından Sayman üye ile birlikte; diğer defterler ve yazışmalarla ilgili olarak da Genel Sekreterle birlikte sorumludur. Başkanın yokluğunda kendisine Başkan Yardımcısı vekalet eder. Üst üste iki dönem Başkanlık yapanlar aradan iki seçim dönemi geçmedikçe aynı göreve yeniden seçilemezler.

Yönetim Kurulu ayda bir defadan az olmamak üzere Başkanın çağrısı üzerine salt çoğunlukla toplanır ve katılanların salt çoğunluğu ile karar alır. Eşitlik halinde kararı, Başkanın oyu belirler.

Yönetim Kurulu toplantılarına ilişkin usul ve esaslar Birlik Tüzüğü ile belirlenir.

Yönetim Kurulunun görev ve yetkileri şunlardır:

a) Genel Kurul gündemini hazırlamak ve toplantıya çağırmak.

b) Birliğin dönem bilançosunu, faaliyet raporunu ve tahminî bütçesini hazırlayıp Genel Kurula sunmak.

c) Genel Kurul kararlarını uygulamak.

d) Alt birlikler arasında iletişim ve dayanışmayı sağlamak.

e) Üyelerin ve tohumculuk sektöründe faaliyet gösteren kişilerin meslekî bilgi ve görgülerinin artırılması ve geliştirilmesi için konferans, seminer, kurs, sempozyum ve benzeri eğitim işlerini düzenlemek.

f) Tohumculuk sektörünün geliştirilmesi için gerekli çalışmaları yapmak, sektörle ilgili inceleme ve araştırma yapmak veya yaptırmak.

g) Üyeler hakkında disiplin cezasını gerektiren veya suç teşkil eden fiillerin varlığı hâlinde, Disiplin Kurulunu göreve çağırmak

h) Birlik adına taşınır ve taşınmaz mal almak, satmak, ipotek etmek ve bunlar üzerinde her türlü aynî hak tesis etmek.

ı) Alt birliklerin aidatlarını süresi içinde yatırmalarını sağlamak ve bu konuda gerekli denetimleri yapmak.

i) Genel kurulca verilecek diğer görevleri yapmak.

             Birlik Denetim Kurulu ve görevleri

             MADDE 31 – Birlik Denetim Kurulu, Birlik Genel Kurulunca iki yıllık bir dönem için temsilciler arasından seçilen iki asıl ve iki yedek üye ile Bakanlık tarafından belirlenen bir asıl ve bir yedek üyeden oluşur. Denetim Kurulu yılda en az iki defa toplanır, üyeler ilk toplantılarında, kendi aralarından gizli oyla bir başkan seçerler.

Denetim Kurulunun toplanma usul ve esasları Birlik Tüzüğü ile belirlenir.

Denetim Kurulunun görevleri şunlardır:

a) Birliğin tüm hesap ve işlemlerini incelemek.

b) Hesap ve işlemlerde gördüğü aksaklıkları, en geç onbeş gün içinde Yönetim Kuruluna sunmak.

c) İki yıllık denetim sonuçlarını, bir rapor hâlinde Genel Kurula sunmak.

d) Gerektiğinde Genel Kurulu olağanüstü toplantıya çağırmak.

             Birlik Disiplin Kurulu ve görevleri

             MADDE 32 – Birlik Disiplin Kurulu, Genel Kurul tarafından iki yıllık bir dönem için temsilciler arasından seçilen üç asıl ve üç yedek üyeden oluşur. Disiplin Kurulu, Yönetim Kurulunun çağrısı üzerine toplanır. İlk toplantılarında gizli oyla kendi aralarından bir başkan ve bir de raportör seçerler.

Toplanma ve disiplinle ilgili usul ve esaslar Birlik Tüzüğü ile belirlenir.

Disiplin Kurulunun görevleri şunlardır:

a) Yönetim Kurulunun disiplin kovuşturması açılmasına dair kararı üzerine inceleme yaparak disiplinle ilgili kararları uygulamak ve cezaları vermek.

b) Yönetim Kurulunun vereceği diğer görevleri yapmak.

             Birlik Hakem Kurulu ve görevleri

             MADDE 33 – Birlik Hakem Kurulu, alt birliklerin kendi üyeleri arasından iki yıl için seçecekleri, konu uzmanı en az ikişer temsilciden oluşur. Seçilen temsilci sayısı kadar da yedek temsilci seçilir. Temsilcilerin birliklerden çıkması, çıkarılması, ölümü, istifası hâllerinde yerlerine yedek temsilciler Hakem Kuruluna katılır. Hakem Kurulu asıl üyeliğine seçilen temsilciler, Birlik ve alt birlik organlarında görev alamazlar.

Hakem Kurulunun görevleri şunlardır:

a) Birlik ve alt birlikler, alt birlikler ve üyeleri ile alt birlik üyeleri ve üçüncü kişiler arasında ortaya çıkacak ihtilafları uzlaşma, arabuluculuk ve hakemlik yoluyla çözmek.

b) Birliğin uluslararası uzlaşma, arabuluculuk ve hakemlikle ilgili yükümlülükleri çerçevesindeki görevlerini yürütmek.

c) Çalışma raporlarını Genel Kurula sunmak.

             Birliğin gelir ve giderleri

             MADDE 34 – Birliğinin gelirleri şunlardır:

a) Genel Kurul tarafından 17 nci maddedeki sınırlar çerçevesinde belirlenecek giriş aidatı ve yıllık aidatlar ile alt birliklerin her yıl brüt gelirlerinden ayıracakları en az yüzde onu oranında ödeyecekleri katılım payı.

b) Yatırım, ortaklık ve işletme gelirleri ile laboratuvar ve benzeri tesis gelirleri.

c) Fuar, organizasyon, reklam, tanıtım ve yayın gelirleri.

d) İsim hakkı, logo, tohumluk etiketi, sözleşme ücretleri, hakemlik, arabuluculuk, danışmanlık, eğitim ve toplantı gelirleri.

e) Taşınır ve taşınmaz mallardan elde edilen gelirler.

f) Yetkisinde bulunan işlemlerle ilgili izin, yetki belgesi ve tasdik ücretleri.

g) Faaliyet konuları ile ilgili diğer gelirler.

(a) bendi hükmü uyarınca; Birlik Genel Kurulu tarafından belirlenen en az yüzde on oranındaki katılım payı, Birlik Yönetim Kurulunun belirleyeceği bankalardan birine Birlik adına, alt birlik tarafından yatırılır. Katılım payları, bir önceki yıl brüt gelirleri üzerinden hesap edilerek izleyen yılın mart, haziran, eylül ve aralık aylarında eşit dört taksitte ödenir. Zamanında ödenmeyen katılım payları kanunî faizi ile birlikte tahsil edilir.

Birliğin giderleri, bu Kanun kapsamında verilen görevler ile kuruluş amaçları çerçevesinde yürütülen görevlerin ifasına yönelik faaliyetlerle ilgili giderlerdir.

             Alt birlik ve Birlik organları seçimlerine katılma nitelikleri

             MADDE 35 – Alt birlik ve Birliğe kayıtlı, onsekiz yaşını bitirmiş gerçek kişilerle, tüzel kişilerin tescilli ana sözleşmelerinde temsil ve bağlayıcı işlemler yapma yetkisi verilen gerçek kişi temsilcileri, bu Kanun hükümlerine göre alt birlik ve Birlik organlarının seçimlerinde oy kullanabilirler.

Alt birlik ve Birlik organlarına seçilebilmek için;

a) Türk vatandaşı olmak,

b) En az iki yıldır alt birliğe kayıtlı olmak,

c) Seçim tarihinde yirmibeş yaşını doldurmuş olmak,

d) İflas etmemiş ya da iflas etmiş olsa bile itibarını yeniden kazanmış olmak,

e) Taksirli suçlar hariç olmak üzere ağır hapis veya iki yıldan fazla hapis cezasıyla cezalandırılmamış olmak yahut affa uğramış veya tecil edilmiş olsalar bile basit ve nitelikli zimmet, irtikâp, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, evrakta sahtekarlık, inancı kötüye kullanma, yalan yere tanıklık, kaçakçılık, hileli iflas, görevi kötüye kullanma, resmî ihale ve alım satımlara fesat karıştırma, kara para aklama, Devlet sırlarını açığa vurma, terör, vergi kaçakçılığına iştirak suçlarından dolayı hüküm giymemiş olmak,

f) Ticaret ve sanat icrasından hükmen yasaklanmamış olmak,

g) Ticarî, ziraî ve sınaî kazanç dolayısıyla gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olmak,

h) Okur, yazar olmak,

şartları aranır.

Yerli ve yabancı tüzel kişilerin, tescilli ana sözleşmelerinde temsil ve bağlayıcı işlemler yapma yetkisi verilen ve yukarıdaki özellikleri taşıyan gerçek kişi temsilcileri, bu Kanun hükümlerine göre alt birlik ve Birlik organlarına seçilebilirler. Seçilme yeterliliğini kaybedenlerin alt birlik ve Birlikteki görevleri sona erer. Organların seçimlerine katılma niteliklerine ilişkin diğer hususlar Birlik Tüzüğünde belirlenir.

Alt birlik ve Birlik üyelerinin haklarının kullanılabilmesi için tüzel kişilerin; sahibi, ortağı, yönetim kurulu üyesi, genel müdürü, murahhas azası seviyesinde üst düzey yöneticisi ve şirketi temsile, ahzu kabza yetkili olması ve bu hâlinin seçimden en az altı ay öncesini kapsaması şarttır.

Üye tüzel kişinin münfesih olması hâlinde, üyeliği ile birlikte seçilmiş olduğu alt birlik ve Birlik organlarındaki görevi sona erer.

             Alt birlik ve Birlik organlarının seçim esasları

             MADDE 36 – Alt birlik ve Birliğin organlarının bu Kanunda belirtilen seçimleri, yargı gözetimi altında, gizli oy ve açık tasnif esasına göre aşağıdaki fıkralarda belirtilen şekilde gerçekleştirilir.

Seçim yapılacak genel kurul toplantılarından en az onbeş gün önce seçime katılacak üye veya temsilcileri belirleyen listeler iki nüsha olarak o yer ilçe seçim kurulu başkanı olan hâkime tevdi edilir. Ayrıca, toplantıların gündemi, yeri, günü, saati ile çoğunluk olmadığı takdirde yapılacak ikinci toplantıya ilişkin hususlar da belirtilir. Toplantı tarihlerinin, gündemde yer alan konular da göz önünde bulundurularak görüşmelerin bir cumartesi günü akşamına kadar sonuçlanması ve müteakip pazar gününün dokuz-onyedi saatleri arasında seçimlerin yapılmasını sağlayacak şekilde düzenlenmesi zorunludur. Birden fazla ilçe seçim kurulu bulunan yerlerde görevli hâkim il seçim kurulunca belirlenir.

Hâkim, gerektiğinde ilgili kayıt ve belgeleri de getirtip incelemek suretiyle varsa noksanları tamamlattırdıktan sonra seçime katılacak üye veya temsilcileri belirleyen liste ile yukarıda belirtilen diğer hususları onaylar. Onaylanan liste ile toplantıya ilişkin diğer hususlar görevli ilçe seçim kurulu binası ile ilgili alt birlik veya Birliğin ilân yerinde asılmak suretiyle üç gün süre ile ilân edilir. İlân süresi içinde listeye yapılacak itirazlar hâkim tarafından incelenir ve en geç iki gün içinde kesin karara bağlanır. Bu suretle kesinleşen listeler ile toplantıya ilişkin diğer hususlar ilgili alt birlik veya Birliğe gönderilir.

Hâkim, kamu görevlileri veya aday olmayan üyeler arasından bir başkan ve iki üyeden oluşan bir seçim sandık kurulu atar. Aynı şekilde ayrıca üç yedek üye de belirler. Seçim sandık kurulu başkanının yokluğunda kurula en yaşlı üye başkanlık eder. Seçim sandık kurulu, seçimlerin Kanunun öngördüğü esaslara göre yürütülmesi, yönetimi ve oyların tasnifi ile görevli olup bu görevleri seçim ve tasnif işlemleri bitinceye kadar aralıksız devam eder.

Dörtyüz kişiden fazla üyesi bulunan alt birlik veya Birlikte her dörtyüz kişi için bir oy sandığı bulunur ve her seçim sandığı için ayrı bir kurul oluşturulur. Yüze kadar olan üye fazlalığı sandık sayısında nazara alınmaz. Seçimlerde kullanılacak araç ve gereçler ilçe seçim kurulundan sağlanır ve sandıkların konacağı yerler hâkim tarafından belirlenir.

Genel kurullarda yapılacak seçimlerde toplantıya katılma hakkı olanlar imzalı yazı ile aday olabilir veya gösterilebilir. Seçimlerde aday olanların listeleri organlara göre ayrı ayrı olmak üzere tek liste hâlinde veya her organ için ayrı listeler hâlinde genel kurul başkanlık divanınca adayların soyadı alfabetik sırasına göre sıralanıp yeteri kadar çoğaltılarak o seçimde görevli hâkime mühürlenmek üzere verilir. Listedeki isimlerin yanına herhangi bir unvan veya işaret konulmaz. Genel kurul toplantılarına katılma hakkı olanları gösteren listede adı bulunmayan üye oy kullanamaz. Oylar, oy verenin kimliğinin alt birlik, Birlik veya resmî kuruluşlarca verilmiş kimlik kartı ile ispat edilmesinden ve listedeki isminin karşısındaki yerin imzalanmasından sonra, oy verme sırasında sandık seçim kurulu başkanı tarafından verilen ilçe seçim kurulu mührünü taşıyan ve adayları gösterir listedeki isimlerin karşısına seçilecek organın asıl üyeleri kadarı işaretlenip ilçe seçim kurulu mührünü taşıyan zarflara konularak kullanılır. Bunların dışındaki kâğıtlara yazılan veya seçilecek organı oluşturan üye sayısından fazla adayın işaretlendiği oy pusulaları ile mühürsüz zarflardan çıkan pusulalar geçersiz sayılır.

Sayım ve döküm sırasında en fazla oy alanlar asıl üyeliklere diğerleri de aldıkları oy sırasına göre yedek üyeliklere seçilir. Oylarda eşitlik hâlinde kura çekilir. Seçim süresinin sonunda seçim sonuçları tutanakla tespit edilip seçim sandık kurulu başkan ve üyeleri tarafından imzalanır. Tutanakların bir örneği seçim yerinde asılmak suretiyle geçici seçim sonuçları ilân edilir. Kullanılan oylar ve diğer belgeler, tutanağın bir örneği ile birlikte üç ay süre ile saklanmak üzere ilçe seçim kurulu başkanlığına tevdi edilir.

Seçimin devamı sırasında yapılan işlemler ile tutanakların düzenlenmesinden itibaren iki gün içinde seçim sonuçlarına yapılacak itirazlar, hâkim tarafından aynı gün incelenir ve kesin olarak karara bağlanır. İtiraz süresinin geçmesi ve itirazların karara bağlanmasından hemen sonra hâkim, yukarıdaki hükümlere göre kesin sonuçları ilân eder ve ilgili alt birlik veya Birliğe bildirir. Hâkim, seçim sonuçlarını etkileyecek ölçüde usulsüzlük veya Kanuna aykırı uygulama nedeniyle seçimlerin iptaline karar verdiği takdirde, bir aydan az ve iki aydan fazla bir süre içinde olmamak üzere seçimin yenileneceği pazar gününü tespit ederek ilgili alt birlik veya Birliğe bildirir. Belirlenen günde yalnız seçim yapılır ve seçim işlemleri bu madde ile Kanunun öngördüğü diğer hükümlere göre yürütülür.

Görevli hâkim ve seçim sandık kurulu başkanı ile üyelerine 26/4/1961 tarihli ve 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunda belirtilen esaslara göre ödenecek ücret ve diğer seçim giderleri ilgili alt birlik veya Birlik bütçesinden karşılanır. Seçimler sırasında seçim sandık kurulu başkanı ve üyelerine karşı işlenen suçlar Devlet memurlarına karşı işlenmiş gibi cezalandırılır.

             Cezaî takibat

             MADDE 37 – Alt birlikler ve Birliğin paraları ile para hükmündeki evrak, senet ve sair malları aleyhine suç işleyen ve bilanço, zabıtname, rapor ve diğer her çeşit kâğıt ve defterler üzerinde suç mahiyetinde değişiklik yapan veya bunları kasten yok eden organlara dahil üyeler ile personel hakkında Devlet memurları hakkındaki cezalar uygulanır.

             Muafiyet

             MADDE 38 – Alt birlikler ve Birlik, 24/4/1969 tarihli ve 1163 sayılı Kooperatifler Kanununa göre kurulan kooperatiflere sağlanan her türlü vergi ve harç muafiyetinden aynı koşullarla yararlanırlar.

             Denetim

             MADDE 39 – Bakanlık, alt birlikler ve Birliğin organları üzerinde idarî ve malî yönden gözetim ve denetim hakkına sahiptir.

Amaçları dışında faaliyet gösteren alt birlik ve Birliğin sorumlu organlarının görevlerine son verilmesine ve yerlerine yenilerinin seçilmesine, Bakanlığın veya bulundukları yer Cumhuriyet Başsavcılığının istemi üzerine o yerdeki asliye hukuk mahkemesince basit usule göre yargılama yapılarak karar verilir ve dava en geç üç ay içinde sonuçlandırılır.

Ancak, millî güvenliğin, kamu düzeninin, suç işlenmesini veya suçun devamını önlemenin yahut yakalamanın gerektirdiği hâllerde gecikmede sakınca varsa, alt birlik ile Birlik, vali tarafından faaliyetten men edilebilir. Faaliyetten men kararı, yirmidört saat içinde görevli hâkimin onayına sunulur. Hâkim, kararını kırksekiz saat içinde açıklar, aksi hâlde, bu idarî karar kendiliğinden yürürlükten kalkar.

 

ALTINCI BÖLÜM

Çeşitli Hükümler

             Orman bitki türlerine ilişkin hükümler

             MADDE 40 – Bu Kanun hükümleri çerçevesinde orman bitki türlerine ilişkin olarak genetik kaynakların kaydı, tohumlukların üretilmesi, sertifikasyonu, ticareti ve piyasa denetimi iş ve işlemleri bir protokol çerçevesinde Çevre ve Orman Bakanlığına devredilir.

             Yürürlükten kaldırılan hükümler

             MADDE 41 – 21/8/1963 tarihli ve 308 sayılı Tohumlukların Tescil, Kontrol ve Sertifikasyonu Hakkında Kanun yürürlükten kaldırılmıştır.

Diğer mevzuatla 308 sayılı Kanuna yapılan atıflar bu Kanuna yapılmış sayılır.

             GEÇİCİ MADDE 1 – Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce 308 sayılı Kanun ile ilgili mevzuat hükümlerine göre tescil edilen, üretim izni verilen ve ticarî sebze çeşit kayıt listesine alınan çeşitler, bu Kanun kapsamında kayıt altına alınmış sayılır.

Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce, 308 sayılı Kanun ile ilgili mevzuat hükümlerine göre özel sektör tarımsal araştırma kuruluşu olarak tescil edilen kuruluşların, araştırma ve ıslah yetkileri devam eder.

5 inci maddenin birinci fıkrası hükmü ile 7 nci maddenin birinci fıkrası hükmü, kayıtlı çeşidi bulunmayan bitki türleri ile kayıtlı çeşidi bulunmakla beraber Bakanlığın gerekli göreceği tohumluk çeşitleri hakkında bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl süre ile uygulanmaz.

Bu Kanunun uygulanması ile ilgili yönetmelikler, Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde, Bakanlıkça hazırlanarak yürürlüğe konulur. Bu yönetmelikler yürürlüğe konuluncaya kadar, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte 308 sayılı Kanuna dayanılarak yürürlüğe konulan yönetmeliklerin bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam edilir.

                GEÇİCİ MADDE 2 – Bu Kanuna göre seçilmeye engel bir hâli olmayan gerçek ve tüzel kişiler, alt birlik kurucusu olmak istedikleri takdirde, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde Bakanlığa başvurarak birer kuruculuk belgesi alırlar. Başvuru tarihinden itibaren bir ay içinde kurucu üyeler, Bakanlığın tespit edeceği merkezlerde beş üyeden oluşan birer geçici yönetim kurulu seçerler. Başvurularda Bakanlık, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte faaliyet gösteren dernek ve meslek kuruluşlarına öncelik tanır.

Bakanlıkça belirlenen merkezlerdeki geçici yönetim kurulları, geçici yönetim kuruluna seçildikleri tarihi takip eden bir ay içinde üye kayıt işlemlerini tamamlayarak 20 nci maddeye uygun olarak ilk genel kurullarını toplantıya çağırarak, organlarının seçimini gerçekleştirirler.  35 inci maddenin ikinci fıkrasının (b) bendi, organların ilk seçimlerinde uygulanmaz. Bu madde kapsamındaki alt birlikler, seçim sonuçlarını Bakanlığa bildirmekle tüzel kişilik kazanırlar.

En az üç alt birlik tüzel kişilik kazandıktan sonra Bakanlık, alt birliklerce seçilen Birlik Genel Kurulu temsilcilerini, Birlik organlarını seçmek üzere Ankara’da toplantıya çağırır. Birlik, organ seçimlerinin kesinleşmesiyle tüzel kişilik kazanır.

Bu madde kapsamına giren alt birlikler tüzel kişilik kazanıncaya kadar, alt birlik kurmak için gerekli olan ve bu Kanunda öngörülen hazırlık çalışmalarında ve temaslarda bulunabilir.

             GEÇİCİ MADDE 3 – 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında olup, kayıt altına alınmış çeşitlere ait tohumlukları üreten kamu kuruluşunun memur ve sözleşmeli personeline; bir yıllık tutarı onaltı yaşını doldurmuş işçiler için geçerli olan bir aylık brüt asgarî ücret tutarının üç katını geçmemek kaydıyla üretimi teşvik primi ödenebilir. Bu ödeme, kuruluşun tohumluk üretimine devam ettiği sürece ödenir ve damga vergisi hariç herhangi kesintiye tâbi tutulmaz. Bu şekilde ödenecek üretimi teşvik priminin ödeme dönemiyle bu ödemeden yararlanmaya ilişkin usul ve esaslar; personelin unvanı, görev mahalli ve elde edilen tohumluk satış hasılatına katkısı dikkate alınarak Yüksek Planlama Kurulu tarafından belirlenir.

             Yürürlük

             MADDE 42 – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             MADDE 43 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

7/11/2006

19.07.2005 / 25880 - 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu

9 Şubat 2007 CUMA Resmî Gazete Sayı : 26429
KANUN
TOPRAK KORUMA VE ARAZİ KULLANIMI KANUNUNDA

DEĞİŞİKLİK YAPILMASI HAKKINDA KANUN

Kanun No. 5578                                                                                                   Kabul Tarihi : 31/1/2007

             MADDE 1 – 3/7/2005 tarihli ve 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun 3 üncü maddesine aşağıdaki bent eklenmiştir.

“t) Özel Arazi Toplulaştırması: Köy tüzel kişiliği, belediyeler, kooperatifler, birlikler gibi tüzel kişilikler veya kamu kuruluşlarının, hizmet konuları ile ilgili arazi teminini de kapsayacak şekilde yapacakları arazi toplulaştırmasını,”

             MADDE 2 – Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 8 – Tarım arazileri; doğal özellikleri ve ülke tarımındaki önemine göre, nitelikleri Bakanlık tarafından belirlenen mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri, dikili tarım arazileri ve marjinal tarım arazileri olarak sınıflandırılır. Ayrıca Bakanlık tarım arazilerinin korunması, geliştirilmesi ve kullanımı ile ilgili farklı sınıflandırmalar yapabilir.

Tarımsal faaliyetin ekonomik olarak yapılabildiği en küçük alana sahip ve daha fazla küçülmemesi gereken yeter büyüklükteki tarımsal arazi parsel büyüklüğü, bölge ve yörelerin toplumsal, ekonomik, ekolojik ve teknik özellikleri gözetilerek Bakanlık tarafından belirlenir. Belirlenen küçüklüğe erişmiş tarımsal araziler miras hukuku bakımından bölünemez eşya niteliğini kazanmış olur. Tarımsal arazinin bu niteliği tapu kütüğüne şerh edilir.

Belirlenen parsel büyüklüğü; mutlak tarım arazileri ve özel ürün arazilerinde 2 hektar, dikili tarım arazilerinde 0,5 hektar, örtü altı tarımı yapılan arazilerde 0,3 hektar ve marjinal tarım arazilerinde 2 hektardan küçük olamaz. Tarım arazileri bu büyüklüklerin altında ifraz edilemez, bölünemez veya küçük parsellere ayrılamaz. Ancak çay, fındık, zeytin gibi özel iklim ve toprak istekleri olan bitkilerin yetiştiği yerler ile seraların bulunduğu alanlarda, yörenin arazi özellikleri daha küçük parsellerin oluşmasını gerekli kıldığı takdirde, Bakanlığın uygun görüşü ile daha küçük parseller oluşturulabilir.

Bakanlığın uygun görüşü ile kamu yatırımları için ihtiyaç duyulan yerler hariç olmak üzere tarım arazileri, belirlenen büyüklükteki parsellerden daha küçük parçalara bölünemez. Bölünemez büyüklükteki tarım arazilerinin mirasa konu olmaları ve üzerlerinde her ne şekilde gerçekleşmiş olursa olsun birlikte mülkiyetin mevcut olması durumunda, bu araziler ifraz edilemez, payları üçüncü şahıslara satılamaz, devredilemez veya rehnedilemez. Bu araziler hakkında 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun özgülemeye ilişkin hükümleri kıyasen uygulanır.”

             MADDE 3 – Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun 13 üncü maddesinin birinci fıkrasına (d) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (e) bendi ile birinci fıkrasının sonuna “Bakanlık bu yetkisini valiliklere devredebilir.” cümlesi eklenmiştir.

“e) Kamu yararı gözetilerek yol altyapı ve üstyapısı faaliyetlerinde bulunacak yatırımlar,”

             MADDE 4 – Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun 17 nci maddesinin ikinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki üçüncü fıkra eklenmiştir.

“Köy tüzel kişiliği, belediyeler, kooperatifler, birlikler gibi tüzel kişilikler veya kamu kuruluşlarının, hizmet konuları ile ilgili özel arazi toplulaştırması ve/veya tarla içi geliştirme hizmeti yapmak istemeleri durumunda, Bakanlığa gerekçeleri ile başvurarak toplulaştırma isteklerini bildirirler. Gerekçelerin yeterli görülmesi durumunda Bakanlığın teklifi ile Bakanlar Kurulu kararı alındıktan sonra başvuran tüzel kişilik veya kuruluş bu Kanuna göre toplulaştırma projesini hazırlar ve onay için Bakanlığa iletir. Özel arazi toplulaştırması yapmak isteyen kuruluş, gerekli teknik personeli bünyesinde bulundurmak veya proje süresince tâbi oldukları mevzuat hükümlerine uygun olarak sözleşmeli personel çalıştırmak zorundadır. Özel arazi toplulaştırması yapan kurum veya kuruluşlar kamu yatırımları için ihtiyaç duyulan arazi miktarını toplulaştırma yoluyla karşılayabilir. Özel arazi toplulaştırması yapacak idarelerce ihtiyaç duyulacak yatırımlar için ortak kullanım alanı kesinti payı ile karşılanamayan araziler, varsa hazine arazilerinden, hazine arazilerinin yeterli olmadığı veya bulunmadığı yerlerde ise ilgili idarelerce belirlenecek usûl ve esaslar dahilinde fizikî tesislerin yapılacağı alana bağlı kalınmaksızın gerçek ve tüzel kişilerinden anlaşma yoluyla karşılanabilir. Bu araziler, fizikî tesislerin yapılacağı yere kaydırılır. Aynı alanda birden fazla kurum veya kuruluş tarafından toplulaştırma ve/veya tarla içi geliştirme hizmeti yapmak talebinde bulunulması halinde toplulaştırmayı ve/veya tarla içi geliştirme hizmetini yapacak kuruluşu Bakanlık belirlemeye yetkilidir.”

             MADDE 5 – Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

“EK MADDE 1 – Bakanlık, bu Kanunun uygulamasında ihtiyaç duyulacak her türlü eğitim faaliyetini düzenleyebilir ve eğitim sonrası sertifika verebilir.”

             MADDE 6 – Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

“GEÇİCİ MADDE 3 – 11/10/2004 tarihinden önce, gerekli izinler alınmadan tarım dışı amaçlı kullanıma açılmış bulunan arazilerin istenilen amaçla kullanımı için, bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren bir yıl içerisinde Bakanlığa başvurulması, hazırlanacak toprak koruma projesine uyulması ve tarım dışı kullanılan tarım arazilerinin her metre karesi için beş Yeni Türk Lirası ödenmesi şartıyla izin verilir.

Söz konusu arazi ve tesislerin istenilen amaçla kullanımı için çeşitli kurumlardan alınması gerekli ruhsat, izin gibi işlemler, Bakanlığa başvuru tarihinden itibaren 2 yıl içerisinde tamamlanıncaya kadar başvuru sahipleri faaliyetlerine devam ederler. Bu süreler içerisinde gerekli izinleri alamayanların üretim faaliyetleri ilgili idarelerce durdurulur.

Tarım arazisi vasfından çıkarılan araziler, ilgili kuruluşlarca başvuru sahibinin isteği doğrultusunda vasfını değiştirir.”

             MADDE 7 – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             MADDE 8 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

8/2/2007

03.12.2004 / 25659 - 5262 Sayılı Organik Tarım Kanunu